ترانزیت گمرکی چیست؟
ترانزیت گمرکی یک روش گمرکی است که برای جابجایی کالا بین دو نقطه از یک قلمرو گمرکی به یک گمرک دیگر استفاده میشود.
استفاده از رویه ترانزیت گمرکی امکان تعلیق موقت عوارض، مالیاتها و اقدامات سیاست تجاری را که در هنگام واردات قابل اعمال است، در پی دارد. به این ترتیب، این فرایند این امکان را فراهم میکند تا تشریفات ترخیص گمرکی در نقطه مقصد انجام شود نه در نقطه ورود به قلمرو گمرکی.
ترانزیت گمرکی به ویژه در مواردی که یک قلمرو گمرکی با چندین قلمرو مالی ترکیب میشود بسیار مهم است: این امر امکان جابجایی کالاهای تحت ترانزیت را از نقطه ورود به اتحادیه تا نقطه ترخیص آنها فراهم میکند، جایی که هم تعهدات گمرکی و هم تعهدات مالی ملی در آن انجام میشود. سیستمهای حمل و نقل مختلفی وجود دارد که در اتحادیه اروپا برای ترانزیت گمرکی کالا از آنها استفاده میشود.
رویه ترانزیت یک رویه گمرکی است که امکان جابجایی کالا از یک نقطه در قلمرو گمرکی جامعه یا کشور عضو به نقطه دیگر را بدون اینکه این کالاها مشمول حقوق ورودی باشند، میدهد.
کالاهایی که به قلمرو گمرکی کشور وارد میشوند از زمان ورود تحت نظارت گمرکی قرار دارند و براساس کد تعرقفه درگ مرک مشخص میشوند. رویه ترانزیت یک رویه گمرکی است که امکان جابجایی کالا از یک نقطه در قلمرو گمرکی جامعه یا کشور عضو به نقطه دیگر را بدون اینکه این کالاها مشمول حقوق ورودی باشند، میدهد.
دو نوع روش ترانزیت با مبانی قانونی متفاوت وجود دارد:
رویه ترانزیت بر اساس کد گمرکی کشور است که از آن برای جابجایی کالا در قلمرو گمرکی جامعه استفاده میشود. کد T1 برای رویه ترانزیت خارجی جامعه، کد T2 برای رویه ترانزیت داخلی جامعه قابل اعمال است. روش ترانزیت جامعه همچنین برای جابجایی کالاهای جامعه بین نقاط مختلف در قلمرو گمرکی جامعه و بخشهایی از این قلمرو که در آن مقررات دستورالعمل مالیات بر ارزش افزوده از سند ترانزیت T2F استفاده میشود.
رویه ترانزیت مشترک مبنای قانونی خود را دارد کنوانسیون رویه ترانزیت مشترک و کنوانسیون ساده سازی تشریفات در تجارت کالا. همچنین میتواند در سرزمینهای طرفهای متعاهد کنوانسیون در مورد رویه ترانزیت مشترک که بخشی از قلمرو گمرکی جامعه نیست استفاده شود. T1 برای جابجایی کالاهای غیر جامعه، T2 برای جابجایی کالاهای جامعه استفاده میشود. طرفهای متعاهد این کنوانسیون علاوه بر اتحادیه اروپا، نروژ، سوئیس، ایسلند، لیختن اشتاین و ترکیه هستند.
رویه ترانزیت مشترک با استفاده از تکنیک پردازش داده و بر اساس اظهارنامه گمرکی انجام میشود که باید به صورت الکترونیکی در سیستم NCTS (سیستم حمل و نقل رایانهای جدید) ارائه شود. کشورهای درگیر در رویه ترانزیت جامعه/ مشترک کشورهای عضو اتحادیه اروپا، آندورا، سان مارینو و سایر طرفهای متعاهد کنوانسیون در مورد رویه ترانزیت مشترک هستند، مانند نروژ، سوئیس، ایسلند، لیختن اشتاین و ترکیه.
ترانزیت گمرکی مشترک
بر اساس رویه ترانزیت مشترک گمرکی، شما میتوانید کالاها را بین اتحادیه اروپا، کشورهای EFTA و کشورهای ثالث امضا شده در “کنوانسیون رویه ترانزیت مشترک” با ثبت 1 اظهارنامه حمل کنید. این امر از تاخیر در مرزهای بین اتحادیه اروپا و این کشورها جلوگیری میکند. رویه ترانزیت گمرکی مشترک در عملکرد خود مشابه رویه ترانزیت داخلی است. طبق رویه ترانزیت مشترک گمرکی، اظهارنامه ترانزیت گمرکی نیز باید از طریق سیستم NCTS ارسال شود.
سپرده در ترانزیت چیست؟
سپرده انتقالی یک شرکت، ارز و چک مشتریانی است که دریافت شده و در تاریخ دریافت به درستی به عنوان وجه نقد گزارش میشود و مبلغ آن تا تاریخ بعدی در صورتحساب بانکی شرکت درج نخواهد شد. سپرده در حال حمل به عنوان سپرده معوق نیز شناخته میشود.
سپرده در ترانزیت (Deposit in Transit) یک اصطلاح حسابداری و مالی است که به وجوهی اشاره دارد که توسط یک شرکت یا سازمان دریافت و ثبت شدهاند اما هنوز توسط بانک پردازش و در حساب بانکی منعکس نشدهاند. این وضعیت معمولاً زمانی اتفاق میافتد که چکها یا وجوه نقد در پایان یک دوره مالی دریافت شدهاند اما بانک هنوز آنها را ثبت نکرده است.
ویژگیهای سپرده در ترانزیت:
- اختلاف زمانی: معمولاً به دلیل تأخیر در پردازش بانکی یا تعطیلات رخ میدهد.
- تأثیر بر صورتهای مالی: در هنگام تهیه صورت مغایرت بانکی، سپردههای در ترانزیت باید در نظر گرفته شوند تا تطابق بین دفاتر حسابداری شرکت و صورتحساب بانکی مشخص شود.
- نمونههای رایج:
- چکی که در پایان روز کاری دریافت شده اما هنوز به بانک سپرده نشده است.
- واریزهای الکترونیکی که به دلیل ساعات کاری بانک با تأخیر پردازش میشوند.
در کل، سپرده در ترانزیت یک موضوع موقتی است که معمولاً در دورههای کوتاهمدت حل میشود.
برای نشان دادن یک سپرده در حال حمل و نقل، فرض کنید که یک شرکت در روز شنبه، 29 ژوئن، 4600 دلار فروش داشته است. شرکت، پول را در روز شنبه عصر در انبار بانک سپرده گذاری میکند. هنگام تهیه تسویه حساب بانکی از 30 ژوئن، شرکت باید موجودی صورت حساب بانکی را با افزودن 4600 دلار برای سپرده در حال انتقال، تنظیم کند. این کار به این دلیل انجام میشود که 4600 دلار به درستی از 29 ژوئن در دفتر کل شرکت گنجانده شده است، اما 4600 دلار در صورت حساب بانکی تا 30 ژوئن گزارش نشده است.

کالا چه مدت در تزانزیت نگهداری میشود؟
ترانزیت اصطلاحی است که برای توصیف سفری یک بسته از زمانی که از انبار خارج میشود تا رسیدن به مقصد خود طی میکند به کار برده میشود. این شرکت بسته شما را به یک انبار یا مرکز توزیع محلی با خدمات حمل و نقل ارسال میکند. پس از رسیدن کالاها به مقصد مورد نظر تمامی کالاها مرتب و بستهبندی میشوند. سپس به مقصد نهایی خود منتقل میشوند، جایی که میتوانید آن را تحویل بگیرید یا از شخصی بخواهید آن را با پیک یا پست به شما تحویل دهد.
همچنین، بر کسی پوشیده نیست که تجارت الکترونیک در حال تغییر روش خرید مشتریان است، در حال حاضر اغلب افراد کالاهای مورد نیاز خود را به صورت آنلاین خریداری میکنند. ترانزیت کالا را میتوان در حال حاضر برای انتقال کالاهای خرد نیز در نظر گرفت.
زمان انتقال کالاها در ترانزیت
مدت زمانی که بسته شما در حال حمل و نقل طول است یکی از مهمترین عوامل در مورد هزینههای حمل و نقل است. این هزینه زمانی محاسبه میشود که سفارش شما ارسال شود و هم زمان حمل و نقل و هم زمان ترخیص کالا از گمرک را شامل میشود. زمان انتقال کالا بسته به موقعیت مکانی، روش تحویل، و سایر تعطیلات محلی، شرایط آب و هوایی یا رویدادهای پیشبینی نشده، تغییر میکند.
هر چه سریعتر بتوانید محصول خود را از نقطه A به B برسانید، هزینه کمتری برای حمل و نقل خرج خواهید کرد. زمان حمل و نقل برای اکثر بستهها از 3 روز تا 14 روز یا بیشتر متغیر است، بسته به نوع خدمات تحویلی که انتخاب میکنید و به کجا میرود.
روزهای حمل و نقل
تعداد روزهایی که طول میکشد تا اقلام شما پس از ارسال به مقصد نهایی خود برسند. این دوره هم زمان ترانزیت و هم زمان ترخیص کالا از گمرک را در صورت لزوم پوشش میدهد.
نکاتی برای کمک به دریافت سریعتر بسته خود
دریافت سریعتر بسته شما فقط به انتخاب گزینه مناسب حمل و نقل وابسته نیست. مطمئن شوید همه چیز اسناد و مدارک را به درستی جمعآوری کردهاید و اطلاعات گیرنده را به درستی نوشتهاید این موارد به شما کمک میکنند تا بتوانید بسته خود را در زمان کمتری تحویل بگیرید. از یک آدرس تحویل استفاده کنید که در آن شخصی برای امضای بسته در دسترس باشد.
اگر شخص دیگری بسته را تحویل گرفت، مطمئن شوید که مدارک شناسایی قابل قبولی دارد (مانند کارت شناسایی صادر شده توسط دولت).
اگر بستهتان را ارسال میکنید، مطمئن شوید که اطلاعات ردیابی کافی دارد تا گیرنده بتواند پیشرفت آن را تا تحویل ایمن دنبال کند.
مکان بسته خود را همیشه پیگیری کنید تا اگر مشکلی وجود داشت، بدانید چه اتفاقی در حال رخ دادن است و بتوانید در زمان واقعی اقدام کنید.
از یک ابزار ردیابی برای بررسی وضعیت محموله خود هر روز تا رسیدن به مقصد استفاده کنید.
بیمه ترانزیت کالا
بیمه ترانزیت کالا یکی از انواع بیمههای حملونقل است که برای پوشش خطرات مرتبط با جابهجایی کالا بین کشورهای مختلف طراحی شده است. این بیمه به صاحبان کالا یا شرکتهای حملونقل کمک میکند تا خسارات احتمالی ناشی از حوادث، سرقت، آسیب یا سایر خطرات در طول مسیر حملونقل را کاهش دهند.
ویژگیهای بیمه ترانزیت کالا
- پوشش جغرافیایی: این بیمه معمولاً برای حملونقل بینالمللی و عبور کالا از مرزها اعمال میشود.
- پوشش خطرات مختلف: شامل آسیبهای ناشی از حوادث طبیعی (مانند آتشسوزی، طوفان، زلزله)، تصادفات، سرقت، از دست رفتن کالا یا تأخیر در تحویل.
- انواع وسایل حملونقل: بیمه میتواند برای حملونقل زمینی، هوایی، دریایی یا ترکیبی از این موارد صادر شود.
- انعطاف در شرایط بیمهنامه: بیمهگزار میتواند بر اساس نوع کالا، مسیر حملونقل و ارزش کالا پوششهای خاصی را انتخاب کند.
انواع بیمه ترانزیت
- بیمه حملونقل داخلی: برای جابهجایی کالا در داخل کشور.
- بیمه حملونقل صادراتی: برای جابهجایی کالا از کشور به مقصد خارجی.
- بیمه حملونقل وارداتی: برای کالاهایی که از کشورهای خارجی وارد میشوند.
- بیمه عبوری (ترانزیت): برای کالاهایی که از خاک یک کشور بهعنوان مسیر عبوری استفاده میکنند و مقصد نهاییشان کشور دیگری است.
مزایای بیمه ترانزیت کالا
- کاهش ریسک مالی در برابر خسارات غیرمنتظره.
- ایجاد اطمینان برای صاحبان کالا و واردکنندگان/صادرکنندگان.
- امکان پوشش برای کالاهای خاص یا حساس.
- حمایت قانونی در صورت بروز اختلافات.
مدارک مورد نیاز برای صدور بیمهنامه ترانزیت
- اطلاعات دقیق مربوط به کالا (نوع، وزن، ارزش).
- اطلاعات مسیر حملونقل (مبدا، مقصد، کشورهای عبوری).
- مشخصات وسیله حملونقل.
- قراردادها یا اسناد مربوط به حملونقل.
نکات مهم
- انتخاب شرکت بیمه معتبر که تجربه کافی در ارائه خدمات بیمه ترانزیت داشته باشد.
- بررسی دقیق مفاد بیمهنامه و استثنائات آن.
- اعلام ارزش واقعی کالا برای دریافت پوشش مناسب.
بیمه کالا در ترانزیت چیست؟
بیمه کالا در حمل و نقل، بیمه نامهای است که خطرات آسیب، سرقت یا گم شدن اقلام در اثر یک رویداد بیمه شده را پوشش میدهد. معمولاً در طول دوره بارگیری تا تخلیه به طول میانجامد و طرفهای مسئول را از ضرر مالی محافظت میکند.
ارزش: اقلام بیمه شده توسط وسایل حمل و نقل عمومی در حال عبور معمولاً با توجه به شرایط زیر نسبت به ارزش کالا بیمه میشوند. اگر کالا به تازگی خریداری یا فروخته شده باشد، قیمت فروش برابر ارزش بیمه شده خواهد بود. در غیر این صورت با توجه به ارزش موجود در بازار بیمه خواهد شد.
رویدادهای بیمهپذیر: کالا فقط در صورتی تحت پوشش قرار میگیرد که یک رویداد بیمهپذیر باعث خسارت یا ضرر شود. رویدادهای خاص به شرایط بیمه نامه بستگی دارد. به طور کلی، بیمه کالاهای در حال ترانزیت خسارت یا خسارت ناشی از حوادث زیر را پوشش میدهد:
برخورد یا واژگونی وسیله نقلیه حامل: برخورد وسیله نقلیه با وسیله نقلیه دیگر یا با یک جسم ثابت رایج است. ضربه ناگهانی میتواند حتی به کالاهایی که به خوبی ایمن و بستهبندی شدهاند آسیب برساند یا از بین ببرد.
دزدی و خرابکاری: در صورتی که کالا به طور معقولی بیمه شده باشد، سرقت تحت پوشش بیمه نامه قرار میگیرد. این بدان معناست که ضرر ناشی از سرقت اگر از طریق ورود اجباری به وسیله نقلیه قفل شده یا مکانی که در آن گاراژ شده رخ دهد، پوشش داده میشود. همچنین در صورتی که کالا در قسمت بیرونی وسیله نقلیه یا تریلر قفل شده باشد و سارقان برای بردن کالا قفل آن را شکسته باشند نیز مشمول حق بیمه ترانزیت کالا میشود.
بیمه کالاهای ترانزیت چه مواردی را پوشش نمیدهد؟
بسیار مهم است که از استثنائات کالاهای در حال حمل و نقل آگاه باشید. استثناها در دسته مواردی هستند که معمولاً پوشش داده نمیشوند. بیمه کالاهای ترانزیت ممکن است حمل و نقل هوایی یا دریایی را پوشش ندهد.
کالاهایی که معمولاً تحت پوشش بیمه ترانزیت نیستند عبارتند از:
پول نقد، فلزات گرانبها، جواهرات، ساعت
اشیاء با ارزشی مانند آثار هنری، نقاشی، عتیقه جات، خز، کلکسیون
مواد منفجره، نفت فله یا گاز
دامداری
محصولات تنباکو یا مشروبات الکلی
ضرر تبعی بیمه کالاهای در حال ترانزیت خسارتی را که اثرات نامطلوب غیرمستقیم ناشی از آسیب به کالاهای در حال حمل است پوشش نمیدهد. به عنوان مثال، زیان کسب و کار ناشی از عدم امکان استفاده از تجهیزاتی که در حین حمل و نقل گم شده است، پوشش داده نخواهد شد.
خسارت عمدی ناشی از حمل و نقل: به عنوان مثال، اگر افراد مسئول کالاهای در حال ترانزیت، دزدی کنند، یا در سرقت کالا تبانی کنند، حادثه تحت پوشش خدمات بیمهای ترانزیت قرار نمیگیرد.
غفلت: اگر طرف حملکننده مراقبت مناسبی برای حفاظت و ایمنسازی کالا انجام ندهد، کالا تحت پوشش بیمه قرار نمیگیرد.

تیم ترانزیت ما در سریعترین زمان کانتینر شما را از گمرکات شهید رجایی و فرودگاه امام خمینی به گمرک مورد نظر شما ترانزیت مینماید. شفافیت در ارائه کلیه فاکتورها و ضمائم مربوطه از ویژگیهای این مجموعه میباشد و ما با صداقت تمام، همواره درصدد جلب رضایت مشتریان خود میباشیم.
ترانزیت داخلی عمدتا در رابطه با محمولههایی که از طریق حمل دریایی و یا حمل هوایی منتقل شدهاند، کاربرد دارد. به طور مثال ممکن است شما کانتینری را از چین یا اروپا به مقصد ایران حمل نمودهاید، اما بنا بر دلایلی مایل هستید تا کالای خود را در گمرک شهریار ترخیص نمایید، پس میبایست سرویس ترانزیت داخلی را برای انتقال کانتینر خود انتخاب کنید.
دلایل درخواست ترانزیت داخلی
دلایل درخواست ترانزیت داخلی معمولاً به نیازهای تجاری، صنعتی و لجستیکی شرکتها و سازمانها مربوط میشود. در این نوع ترانزیت، کالا از یک نقطه در داخل کشور به نقطهای دیگر منتقل میشود و در برخی موارد، ممکن است کالا از گمرک عبور کند. دلایل اصلی درخواست ترانزیت داخلی عبارتند از:
1. عبور کالا از مناطق گمرکی
کالاهایی که به صورت وارداتی وارد کشور شدهاند و باید از یک گمرک به گمرک دیگر (مثلاً گمرک مرزی به گمرک مقصد) انتقال یابند، نیازمند ترانزیت داخلی هستند.
2. جابجایی کالا بین مناطق آزاد تجاری
انتقال کالا بین مناطق آزاد تجاری-صنعتی و مناطق ویژه اقتصادی بدون پرداخت عوارض گمرکی، یکی از رایجترین دلایل درخواست ترانزیت داخلی است.
3. انتقال کالا برای پردازش یا تولید
در برخی موارد، مواد اولیه یا قطعات وارداتی برای تولید یا مونتاژ به یک کارخانه یا کارگاه منتقل میشوند. این انتقال ممکن است تحت قوانین ترانزیت داخلی انجام شود.
4. حمل کالاهای خاص
برخی کالاها مانند مواد شیمیایی، سوخت، و کالاهای خطرناک نیازمند حمل خاص و ترانزیت داخلی هستند تا از مسیرهای تعیینشده و با مجوزهای خاص منتقل شوند.
5. صرفهجویی در هزینهها
درخواست ترانزیت داخلی به شرکتها کمک میکند تا هزینههای گمرکی، انبارداری یا مالیاتی را کاهش دهند، زیرا ممکن است کالا در حالت ترانزیت از برخی هزینهها معاف شود.
6. تقسیم کالا در نقاط توزیع
در زنجیره تأمین، برخی شرکتها کالاهای وارداتی را به گمرک مقصد منتقل میکنند تا پس از انجام تشریفات گمرکی، کالاها به صورت محلی توزیع شوند.
7. صادرات مجدد کالا
کالاهایی که به صورت موقت وارد کشور شدهاند و قرار است از یک مرز دیگر صادر شوند، نیاز به ترانزیت داخلی دارند تا به نقطه خروجی مناسب منتقل شوند.
8. حمل کالاهای با شرایط خاص گمرکی
برخی کالاها ممکن است دارای شرایط خاص گمرکی باشند، از جمله اینکه نیاز به بررسی دقیقتر در گمرک مقصد داشته باشند. در این حالت، با مجوز ترانزیت داخلی، کالا به گمرک نهایی منتقل میشود.
9. تسهیل در امور قانونی و گمرکی
برخی قوانین گمرکی ممکن است شرکتها را مجبور به انتقال کالا از یک نقطه گمرکی به نقطه دیگر برای تکمیل فرآیند ترخیص کند.
10. تامین نیازهای مشتریان داخلی
کالاهایی که برای توزیع در بازار داخلی نیازمند حمل از یک انبار مرکزی به نقاط مختلف کشور هستند، ممکن است تحت شرایط خاص از ترانزیت داخلی استفاده کنند.
مدارک لازم برای انجام رویه ترانزیت داخلی
برای انجام رویه ترانزیت داخلی در ایران، مدارک و اسناد مختلفی مورد نیاز است. این مدارک بسته به نوع کالا، مبدأ و مقصد، و نوع شرکت حملونقل ممکن است کمی متفاوت باشد، اما بهطور کلی شامل موارد زیر است:
مدارک لازم برای رویه ترانزیت داخلی:
- اظهارنامه ترانزیت داخلی (تکمیلشده در سامانه EPL گمرک)
- بارنامه (حمل داخلی – صادرشده توسط شرکت حملونقل)
- قبض انبار گمرکی (در صورت انتقال کالا از یک گمرک به گمرک دیگر)
- مجوزهای لازم برای کالاهای خاص (مثل مجوز قرنطینه، بهداشت، استاندارد و…)
- بیمهنامه حملونقل (در صورت نیاز)
- کارت بازرگانی صاحب کالا یا نماینده قانونی وی
- کارت ملی صاحب کالا یا نماینده قانونی
- مجوز شرکت حملونقل بینالمللی یا داخلی (در صورتی که حمل توسط شرکت خاصی انجام شود)
- تعهدنامه یا ضمانتنامه گمرکی (برای تضمین خروج کالا از گمرک مقصد)
- پلاک وسیله نقلیه و مشخصات راننده
نکات مهم:
- رویه ترانزیت داخلی معمولاً برای جابهجایی کالا بین دو گمرک داخلی (بدون ورود کالا به بازار داخلی) انجام میشود.
- تمام فرایندها از طریق سامانه جامع گمرکی (EPL) ثبت و پیگیری میشوند.
- برخی کالاها نیاز به مجوزهای خاص از سازمانهای دولتی دارند، پس قبل از اقدام به ترانزیت، استعلامهای لازم انجام شود.
رایج ترین نوع ترانزیت داخلی، ترانزیت زمینی است که به کمک وسایل نقلیه از جمله:
- ترانزیت چادری
- کمپرسی
- انواع کامیون ها و تریلی ها انجام می گیرد.

فاکتورهای موثر بر هزینه ترانزیت داخلی
هزینه ترانزیت داخلی تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد که بسته به نوع کالا، مسیر حملونقل و شرایط قانونی متفاوت است. در ادامه، مهمترین فاکتورهای موثر بر هزینه ترانزیت داخلی را بررسی میکنیم:
1. نوع کالا
- ارزش کالا: کالاهای با ارزش بالاتر معمولاً هزینههای بیمه بیشتری دارند که ممکن است در هزینه ترانزیت تأثیرگذار باشد.
- ویژگیهای خاص کالا: کالاهای خطرناک، فاسدشدنی، یا کالاهایی که نیاز به شرایط خاص حمل (مانند دمای کنترلشده) دارند، هزینه بیشتری به همراه دارند.
2. حجم و وزن کالا
- وزن کالا: هزینه ترانزیت معمولاً به صورت مستقیم با وزن کالا مرتبط است. هرچه وزن بیشتر باشد، هزینه حمل نیز بیشتر خواهد شد.
- ابعاد یا حجم کالا: کالاهای حجیم که فضای بیشتری اشغال میکنند (حتی اگر سبک باشند) ممکن است هزینه بیشتری به دلیل محدودیت ظرفیت وسایل حمل داشته باشند.
3. مسافت حملونقل
- طول مسیر: هزینه ترانزیت با افزایش فاصله بین مبدا و مقصد بیشتر میشود.
- کیفیت مسیر: مسیرهایی که چالشهای بیشتری دارند (مانند مناطق کوهستانی یا جادههای نامناسب) ممکن است هزینه ترانزیت را افزایش دهند.
4. روش حملونقل
- نوع وسیله حمل: استفاده از کامیون، قطار یا سایر وسایل نقلیه برای ترانزیت داخلی، تأثیر مستقیمی بر هزینه دارد.
- حمل ترکیبی: اگر از چند وسیله حملونقل (مثلاً زمینی و ریلی) استفاده شود، هزینه افزایش خواهد یافت.
5. هزینه سوخت و انرژی
- نوسانات قیمت سوخت به طور مستقیم بر هزینه ترانزیت تاثیر میگذارد. افزایش قیمت سوخت میتواند هزینه نهایی ترانزیت داخلی را بالا ببرد.
6. بیمه کالا
- بسته به ارزش کالا و خطرات احتمالی مسیر، هزینه بیمه متفاوت است. کالاهای با ارزش بالا یا خطر بیشتر، هزینه بیمه بالاتری دارند.
7. هزینههای گمرکی و مجوزها
- برخی کالاها ممکن است نیاز به پرداخت عوارض گمرکی یا دریافت مجوزهای خاص برای ترانزیت داخلی داشته باشند که این هزینهها به هزینه کلی اضافه میشوند.
8. زمانبندی و سرعت انتقال
- ترانزیت فوری: اگر ارسال کالا نیاز به زمانبندی دقیق یا سریع داشته باشد، هزینه بیشتر خواهد شد.
- تاخیر در حمل: هزینههای اضافی ناشی از تأخیر یا انبارداری در صورت بروز مشکلات در مسیر یا گمرک لحاظ میشود.
9. شرایط قانونی و مقررات خاص
- برخی کالاها ممکن است مشمول قوانین خاص یا فرآیندهای طولانیتری شوند که هزینهها را افزایش میدهد.
- همچنین، تغییرات در تعرفهها یا مالیاتهای مرتبط با حملونقل میتواند هزینه ترانزیت را تحت تأثیر قرار دهد.
10. شرایط اقتصادی و نوسانات بازار
- نوسانات قیمت ارز و تورم میتواند هزینههای حملونقل و ترانزیت داخلی را تغییر دهد، بهویژه در کشورهایی که واردات تجهیزات یا سوخت دارند.
11. خدمات اضافی
- بستهبندی خاص: اگر کالا نیاز به بستهبندی ویژه داشته باشد، این هزینه به هزینه ترانزیت اضافه میشود.
- ردیابی و امنیت کالا: خدمات ردیابی یا امنیتی بیشتر برای کالاها هزینه اضافی دارد.
12. ترافیک و شرایط جادهای
- ترافیک سنگین، تعمیرات جادهای، یا حوادث طبیعی (مانند سیل و زلزله) ممکن است منجر به تغییر مسیر یا هزینههای اضافی شوند.
هزینه ترانزیت داخلی به ترکیب عوامل بالا بستگی دارد. برای کنترل هزینه، میتوان با برنامهریزی دقیق، انتخاب روش حمل مناسب و استفاده از شرکتهای معتبر حملونقل، هزینهها را بهینه کرد.

ترانزیت کالا
ترانزیت کالا به معنای حمل و نقل کالا از یک مبدأ به مقصد نهایی از طریق یک مسیر وسطی است. در واقع، کالاها در حین حمل و نقل از یک مکان به مکان دیگر، از یک مرکز ترانزیت عبور میکنند. این مراکز ترانزیت معمولاً در نقاط استراتژیک قرار میگیرند و امکانات لازم برای بارگیری، تخلیه، ذخیره سازی و مدیریت کالاها را فراهم میکنند.
ترانزیت کالا میتواند در سطوح مختلفی اتفاق بیفتد. به عنوان مثال، در حمل و نقل بین المللی، کالاها ممکن است از یک کشور به کشور دیگر ترانزیت کنند و در این میان از مراکز ترانزیت عبور کنند. همچنین، در حمل و نقل داخلی، کالاها ممکن است از یک شهر به شهر دیگر ترانزیت کنند و در این میان از مراکز ترانزیت محلی عبور کنند.
ترانزیت کالا به عنوان یک عملیات حمل و نقل مهم در زنجیره تأمین و تجارت بین المللی، نقش مهمی را ایفا میکند. این فرآیند به کاهش هزینهها، بهبود زمان تحویل کالا و افزایش کارایی در حمل و نقل کمک میکند.
بعد از مشخص کردن مبدا و مقصد نهایی کالا، شما باید نوع حمل و نقل را انتخاب کنید. این میتواند شامل حمل و نقل جادهای، حمل و نقل هوایی، حمل و نقل دریایی یا حمل و نقل ریلی باشد. هر نوع حمل و نقل مزایا و معایب خود را دارد و بسته به نوع کالا و فاصله میان مبدا و مقصد، ممکن است یکی از این روشها مناسبتر باشد.
بعد از انتخاب نوع حمل و نقل، شما باید با شرکت حمل و نقل تماس بگیرید و جزئیات مربوط به کالا و شرایط حمل و نقل را بررسی کنید. این شامل وزن و ابعاد کالا، نوع بستهبندی، زمان تحویل، بیمه و هزینههای مربوط به حمل و نقل است.
با توجه به اطلاعات ارائه شده، شرکت حمل و نقل قادر خواهد بود یک برنامه حمل و نقل مناسب برای شما تهیه کند و شما میتوانید با اطمینان کالای خود را به مقصد نهایی بفرستید.
انواع روش های ترانزیت کالا
ترانزیت کالا شامل روشهای متنوعی است که بر اساس مسیر حملونقل، نوع کالا و نیازهای تجاری انتخاب میشوند. در ادامه، انواع روشهای ترانزیت کالا را بررسی میکنیم:
1. ترانزیت داخلی
- این روش برای حمل کالا از یک نقطه به نقطه دیگر در داخل یک کشور استفاده میشود.
- معمولاً شامل انتقال کالا از یک گمرک به گمرک دیگر یا جابهجایی کالاهای خاص در محدوده جغرافیایی کشور است.
- کاربرد: انتقال مواد اولیه به کارخانهها، جابهجایی بین مناطق آزاد تجاری.
2. ترانزیت خارجی
- در این روش، کالا از یک کشور به کشور دیگر منتقل میشود.
- مقصد نهایی کالا در خارج از کشور مبدا قرار دارد.
- معمولاً شامل عبور کالا از مسیرهای بینالمللی و گمرکهای چند کشور است.
- کاربرد: صادرات و واردات بین کشورها.
3. ترانزیت عبوری (Transit Through)
- در این روش، کالا از کشور مبدا به کشور مقصد منتقل میشود، اما از خاک یک یا چند کشور دیگر به عنوان مسیر عبوری استفاده میکند.
- کالا معمولاً در کشورهای عبوری ترخیص نمیشود و در حالت مهروموم گمرکی باقی میماند.
- کاربرد: حمل کالا به کشورهایی که مسیر مستقیم ندارند یا از راه کشورهای واسط به صرفهتر است.
4. ترانزیت مستقیم
- در این روش، کالا از مبدا به مقصد بدون توقف یا تغییر وسیله حمل منتقل میشود.
- مناسب برای کالاهایی که نیاز به حمل سریع یا حساس به زمان دارند.
- کاربرد: مواد غذایی فاسدشدنی، داروها یا کالاهای پرارزش.
5. ترانزیت غیرمستقیم
- کالا طی مسیر حملونقل ممکن است در چند نقطه توقف کند، وسیله حمل تغییر کند یا در انبارها نگهداری شود.
- کاربرد: کالاهایی که نیاز به انتقال مرحلهای دارند یا در حملونقل ترکیبی جابهجا میشوند.
6. ترانزیت ترکیبی
- این روش شامل استفاده از چند نوع وسیله حملونقل (مانند زمینی، دریایی، هوایی یا ریلی) برای جابهجایی کالا است.
- کاربرد: کالاهایی که مسیر مستقیم یا مناسب برای حمل یکجانبه ندارند.
7. ترانزیت صادراتی
- کالا از داخل کشور به مقصد خارج از کشور ارسال میشود.
- شامل مراحل گمرکی و قانونی برای خروج کالا از کشور است.
- کاربرد: صادرات محصولات تولیدی به بازارهای بینالمللی.
8. ترانزیت وارداتی
- در این روش، کالا از یک کشور دیگر وارد کشور مقصد میشود.
- شامل ترخیص کالا در گمرک مقصد و طی مراحل قانونی واردات است.
- کاربرد: واردات مواد اولیه، ماشینآلات یا کالاهای مصرفی.
9. ترانزیت موقت
- کالا به صورت موقت وارد کشور شده و پس از مدتی دوباره از کشور خارج میشود.
- این روش معمولاً برای شرکت در نمایشگاهها، تعمیر تجهیزات یا انجام پروژههای خاص استفاده میشود.
- کاربرد: کالاهای نمایشگاهی، ماشینآلات اجارهای.
10. ترانزیت آزاد
- در این روش، کالا بدون پرداخت عوارض گمرکی از خاک یک کشور عبور میکند.
- معمولاً برای کالاهایی که مقصد نهایی آنها در کشور دیگری است.
- کاربرد: عبور کالا از مناطق آزاد تجاری یا مسیرهای بینالمللی.
11. ترانزیت گمرکی
- در این روش، کالا تحت نظارت گمرک از یک نقطه به نقطه دیگر منتقل میشود تا تشریفات گمرکی در مقصد انجام شود.
- کاربرد: حمل کالاهایی که باید ابتدا به گمرک مقصد منتقل شوند برای ترخیص نهایی.
12. ترانزیت کانتینری
- کالا در کانتینرهای استاندارد بستهبندی شده و از طریق روشهای مختلف حمل میشود.
- کاربرد: حمل کالاهای حجیم و بارهای چندگانه.
13. ترانزیت ریلی
- کالا از طریق قطار منتقل میشود که برای مسیرهای طولانی و کالاهای سنگین به صرفه است.
- کاربرد: مواد اولیه صنعتی، کالاهای حجیم.
14. ترانزیت هوایی
- سریعترین روش حمل کالا است و برای کالاهایی که حساس به زمان هستند، استفاده میشود.
- کاربرد: محصولات فناورانه، داروها یا کالاهای ارزشمند.
15. ترانزیت دریایی
- مناسب برای کالاهایی که نیاز به حمل انبوه با هزینه پایین دارند.
- کاربرد: محصولات کشاورزی، ماشینآلات، مواد خام.
انتخاب روش مناسب ترانزیت کالا به عواملی مانند نوع کالا، مسیر حمل، زمان تحویل و هزینه بستگی دارد. استفاده از شرکتهای حملونقل معتبر و برنامهریزی دقیق میتواند به کاهش هزینهها و افزایش کارایی کمک کند.
ترانزیت داخلی کالا چیست؟
ترانزیت داخلی یک رویه گمرکی است که در آن کالاهای وارداتی، بدون پرداخت حقوق و عوارض گمرکی، از یک گمرک به گمرک دیگری در داخل کشور منتقل میشوند. این رویه برای کالاهایی استفاده میشود که هنوز به گمرک مقصد نهایی نرسیدهاند و قرار است تشریفات گمرکی (ترخیص) در آنجا انجام شود.
ویژگیهای ترانزیت داخلی:
✅ عدم ورود به بازار داخلی: کالا مستقیماً بین گمرکها جابهجا میشود و نباید در بازار داخلی به فروش برسد.
✅ پرداخت حقوق و عوارض در مقصد: هزینههای گمرکی هنگام ترخیص در گمرک مقصد پرداخت میشود، نه در گمرک مبدأ.
✅ نیاز به ضمانت یا تعهدنامه: برای اطمینان از رسیدن کالا به مقصد، معمولاً ضمانتنامه یا تعهدنامه به گمرک ارائه میشود.
✅ ثبت اطلاعات در سامانه EPL: کلیه فرایندهای ترانزیت داخلی از طریق سامانه جامع گمرکی (EPL) انجام میشود.
انواع ترانزیت داخلی
ترانزیت از یک گمرک به گمرک دیگر
- مثلاً کالا از گمرک بندرعباس به گمرک تهران منتقل میشود تا در آنجا ترخیص شود.
ترانزیت به مناطق آزاد و ویژه اقتصادی
- برخی کالاها ابتدا به مناطق آزاد (مثل کیش، قشم، چابهار) ارسال شده و بعد از طی مراحل خاص، وارد کشور میشوند.
مثال از ترانزیت داخلی:
🔹 یک شرکت واردکننده، کالاهای خود را از طریق بندرعباس وارد میکند، اما قصد دارد تشریفات گمرکی را در گمرک تهران انجام دهد. در این حالت، کالا با استفاده از رویه ترانزیت داخلی به تهران ارسال میشود و پس از رسیدن به گمرک تهران، مراحل ترخیص انجام میشود.
مزایای ترانزیت داخلی
✔ کاهش هزینههای انبارداری در گمرک مبدأ
✔ تسهیل و تسریع در انتقال کالا به مناطق مصرف
✔ کاهش فشار کاری روی گمرکات مرزی

ترانزیت بین المللی کالا چیست؟
ترانزیت بینالمللی یک رویه گمرکی است که طی آن، کالا از یک کشور به کشور دیگر منتقل میشود بدون اینکه در کشور واسط (کشور ترانزیت) وارد بازار داخلی شود. در این فرایند، کالا فقط از خاک کشور واسط عبور کرده و به مقصد نهایی ارسال میشود.
ویژگیهای ترانزیت بینالمللی
✅ عدم پرداخت عوارض گمرکی در کشور ترانزیت
✅ جابهجایی تحت نظارت گمرک و کنوانسیونهای بینالمللی
✅ لزوم استفاده از اسناد و ضمانتنامههای بینالمللی
✅ استفاده از مسیرهای خاص و تعیینشده برای حملونقل
انواع ترانزیت بینالمللی
🔹 ترانزیت خارجی: کالا از یک کشور خارجی به کشور دیگر منتقل شده و از خاک یک یا چند کشور عبور میکند.
🔹 ترانزیت عبوری (ترانشیپ): کالا از یک وسیله حملونقل به وسیله دیگر منتقل شده و بدون ورود به گمرک داخلی، به مقصد نهایی ارسال میشود.
مثال از ترانزیت بینالمللی
🚛 یک محموله چینی از طریق بندرعباس وارد ایران میشود اما مقصد نهایی آن ترکیه است. این کالا بدون پرداخت عوارض گمرکی در ایران، از طریق ترانزیت بینالمللی از بندرعباس به مرز بازرگان ارسال شده و وارد ترکیه میشود.
مزایای ترانزیت بینالمللی
✔ کاهش هزینههای حملونقل و زمان ارسال کالا
✔ افزایش درآمد کشورها از طریق عوارض ترانزیتی
✔ افزایش همکاریهای تجاری بین کشورها
✔ بهبود موقعیت ژئوپلیتیکی کشور به عنوان هاب ترانزیتی
قوانین و اسناد مورد نیاز برای ترانزیت بینالمللی
📜 کنوانسیون TIR: سیستم حملونقل بینالمللی تحت نظارت گمرک که باعث کاهش تشریفات گمرکی در کشور ترانزیت میشود.
📜 بارنامه حملونقل بینالمللی
📜 گواهی بیمه بینالمللی
📜 پروانه ترانزیت گمرکی
📜 ضمانتنامه بانکی یا تعهدنامه گمرکی برای تضمین عبور کالا
ایران و موقعیت ترانزیت بینالمللی
🔹 ایران به دلیل موقعیت استراتژیک خود در مسیر جاده ابریشم و بین اروپا، آسیا و خلیج فارس، یکی از مهمترین مسیرهای ترانزیتی در منطقه است.
🔹 مسیرهای مهم ترانزیت بینالمللی از ایران شامل:
- کریدور شمال-جنوب (روسیه، ایران، هند)
- کریدور شرق-غرب (چین، ایران، ترکیه، اروپا)
- کریدور خلیج فارس-دریای سیاه
ترانزیت دریایی
ترانزیت دریایی به معنای حمل و نقل کالاها از یک بندر یا بنادر مبدأ به یک بندر یا بنادر مقصد از طریق مسیرهای دریایی است. در این فرایند، کالاها با استفاده از کشتیها یا ناوگان دریایی دیگر از یک بندر به بندر دیگر منتقل میشوند.
ترانزیت دریایی معمولاً برای حمل و نقل بارهای سنگین، حجیم و بزرگ به کشورها و مناطق دیگر استفاده میشود. این روش حمل و نقل معمولاً زمان بیشتری نسبت به روشهای دیگر میطلبد، اما هزینههای حمل و نقل نسبتاً کمتری دارد.
ترانزیت دریایی نیازمند همکاری بین شرکتهای حمل و نقل دریایی، بنادر، مراکز ترانزیت و سایر نهادهای مرتبط است. این فرایند شامل بارگیری، تخلیه، ذخیره سازی و مدیریت کالاها در طول مسیر دریایی است. همچنین، ترانزیت دریایی نیازمند رعایت قوانین و مقررات بینالمللی مربوط به حمل و نقل دریایی و امنیت کالاها است.
تزانزیت هوایی
ترانزیت هوایی به معنای حمل و نقل کالاها از یک فرودگاه مبدأ به یک فرودگاه مقصد از طریق یک فرودگاه ترانزیتی عبور میکنند و به مقصد نهایی در فرودگاه دیگری منتقل میشوند.
ترانزیت هوایی معمولاً برای حمل و نقل کالاهایی که نیاز به سرعت بالا و زمان تحویل دقیق دارند، استفاده میشود. این روش حمل و نقل مناسب برای کالاهایی است که برای رسیدن به مقصد نهایی خارج از کشور، نیاز به تغییر هواپیما یا ترمینال دارند.
ترانزیت هوایی نیازمند همکاری بین شرکتهای هواپیمایی، فرودگاهها، مراکز ترانزیت و سایر نهادهای مرتبط است. این فرایند شامل بارگیری، تخلیه، ترمینالهای ترانزیت، مراکز گمرکی و سایر فعالیتهای مربوط به حمل و نقل هوایی است.
تزانزیت ریلی
ترانزیت ریلی به معنای حمل و نقل کالاها از یک ایستگاه یا ایستگاههای مبدأ به یک ایستگاه یا ایستگاههای ریلی دیگر از طریق یک مسیر ریلی وسطی است. در این فرایند، کالاها از مبدأ خود در یک ایستگاه ریلی به ایستگاه ریلی دیگری منتقل میشوند تا به مقصد نهایی برسند.
ترانزیت ریلی معمولاً برای حمل و نقل کالاهای سنگین، بزرگ حجم و بارهای بین المللی استفاده میشود. این روش حمل و نقل معمولاً از طریق شبکههای ریلی موجود در یک کشور یا بین کشورها انجام میشود.
ترانزیت ریلی نیازمند همکاری بین شرکتهای حمل و نقل ریلی، ایستگاهها، مراکز ترانزیت و سایر نهادهای مرتبط است. این فرایند شامل بارگیری، تخلیه، ترمینالهای ترانزیت، مراکز گمرکی و سایر فعالیتهای مربوط به حمل و نقل ریلی است.
ترانزیت جادهای
ترانزیت جادهای به معنای حمل و نقل کالاها از یک مبدأ به یک مقصد نهایی از طریق شبکه جادهای است. در این فرایند، کالاها با استفاده از وسایل نقلیه جادهای مانند کامیونها، تریلرها و اتوبوسها از یک مکان به مکان دیگر منتقل میشوند.
ترانزیت جادهای معمولاً برای حمل و نقل کالاهای داخلی و بین المللی استفاده میشود. این روش از جادهها و زیرساختهای جادهای موجود در کشورها استفاده میکند.
ترانزیت جادهای نیازمند همکاری بین شرکتهای حمل و نقل، رانندگان، مراکز ترانزیت و سایر نهادهای مرتبط است. این فرایند شامل بارگیری، تخلیه، ترمینالهای جادهای، مراکز گمرکی و سایر فعالیتهای مربوط به حمل و نقل جادهای است.
بهترین روش ترانزیت کالاهای گران قیمت کدام است؟
بهترین روش ترانزیت کالاهای گران قیمت بستگی به عوامل مختلفی مانند فاصله، زمان تحویل، اهمیت امنیت، نوع کالا و مقصد نهایی دارد. در ادامه، چندین روش ترانزیت کالاهای گران قیمت را بررسی میکنیم:
۱. حمل و نقل هوایی: حمل و نقل هوایی به دلیل سرعت بالا و قابلیت ارائه زمان تحویل دقیق، برای کالاهای گران قیمت مانند محصولات الکترونیکی، محصولات فرآوری شده، محصولات دارویی و محصولات لوکس میتواند گزینه مناسبی باشد. همچنین، حمل و نقل هوایی امکان ارائه خدمات امنیتی برای کالاها را نیز فراهم میکند.
۲. حمل و نقل دریایی: حمل و نقل دریایی برای کالاهای گران قیمت و حجیم مانند خودروهای لوکس، ماشینآلات سنگین، محصولات نفتی و محصولات شیمیایی مناسب است. این روش ترانزیت زمان تحویل طولانیتری دارد، اما هزینه نسبتاً کمتری نسبت به حمل و نقل هوایی دارد.
۳. حمل و نقل ریلی: حمل و نقل ریلی برای کالاهای گران قیمت و حجیم مانند محصولات فولادی، محصولات معدنی و محصولات صنعتی مناسب است. این روش ترانزیت از نظر هزینه و زمان تحویل میانی بین حمل و نقل هوایی و دریایی قرار میگیرد.
۴. حمل و نقل خودرویی: حمل و نقل خودرویی برای کالاهای گران قیمت و قابل شکستن مانند محصولات شیشهای، محصولات الکترونیکی حساس و محصولات لوکس مناسب است. این روش ترانزیت برای مسافتهای کوتاه و درون شهری معمولاً مناسب است.
ترانزیت
هزینه ترانزیت به چه عواملی بستگی دارد؟
هزینه ترانزیت کالا به مجموعهای از عوامل مختلف بستگی دارد که میتوانند بهطور مستقیم یا غیرمستقیم بر هزینه نهایی تأثیر بگذارند. این عوامل شامل موارد زیر هستند:
1. نوع کالا
- حساسیت کالا: کالاهای حساس یا نیازمند شرایط خاص (مانند مواد شیمیایی، داروها یا محصولات یخچالی) معمولاً هزینه بالاتری دارند.
- وزن و حجم کالا:
- کالاهای سنگینتر یا حجیمتر هزینه بیشتری برای حمل و نگهداری ایجاد میکنند.
- کالاهای فلهای نسبت به کالاهای بستهبندیشده تفاوت قیمتی دارند.
2. روش حمل و نقل
- نوع وسیله نقلیه:
- حمل جادهای، ریلی، هوایی یا دریایی هزینههای متفاوتی دارند.
- حمل هوایی معمولاً گرانتر، اما سریعتر است.
- حمل چندوجهی (Multimodal):
- ترکیب روشهای مختلف حمل (مانند ریلی و دریایی) ممکن است هزینه را افزایش دهد.
3. مسافت ترانزیت
- مسافت طیشده:
- هرچه فاصله بین مبدأ و مقصد بیشتر باشد، هزینه ترانزیت افزایش مییابد.
- موقعیت جغرافیایی:
- عبور از مناطق صعبالعبور یا غیرقابلدسترس هزینه بیشتری دارد.
4. هزینههای گمرکی و عوارض
- حقوق گمرکی:
- در برخی موارد، هزینههای گمرکی یا مالیاتهای مرتبط بر کالا اعمال میشود.
- مجوزها و عوارض ترانزیت:
- برخی کشورها برای عبور کالا از قلمرو خود عوارض یا هزینههای خاصی مطالبه میکنند.
5. زمانبندی و فوریت
- خدمات اضطراری:
- اگر کالا نیازمند حمل سریع باشد (مثلاً حمل هوایی)، هزینه بیشتری دارد.
- زمان تحویل:
- توافق بر سر تحویل در زمان مشخص (Just-In-Time) ممکن است هزینهها را افزایش دهد.
6. نوع بستهبندی و نگهداری
- بستهبندی خاص:
- کالاهای خاص مانند مواد شیمیایی یا خطرناک نیازمند بستهبندی استاندارد و ایمن هستند که هزینهبر است.
- شرایط نگهداری:
- کالاهای یخچالی یا حساس به دما نیازمند کانتینرهای خاص یا شرایط ویژه حملونقل هستند.
7. شرایط سیاسی و اقتصادی
- تحریمها و محدودیتها:
- تحریمهای بینالمللی یا مقررات خاص ممکن است هزینه ترانزیت را افزایش دهند.
- نوسانات نرخ ارز:
- هزینههای حملونقل بینالمللی به نرخ ارز وابسته است.
- تعرفههای وارداتی یا صادراتی:
- تغییر تعرفههای تجاری میان کشورها میتواند هزینهها را متأثر کند.
8. بیمه کالا
- نوع بیمه:
- هزینه بیمه بار بر اساس نوع و ارزش کالا تعیین میشود.
- میزان پوشش بیمهای:
- بیمه کامل هزینه بیشتری نسبت به بیمه پایه خواهد داشت.
9. زیرساختها و کیفیت خدمات
- کیفیت زیرساختهای حملونقل:
- جادههای بهتر یا شبکه ریلی پیشرفته ممکن است هزینه را کاهش دهند.
- شهرت شرکت حملونقل:
- شرکتهای معتبر ممکن است خدمات باکیفیتتر اما با هزینه بالاتر ارائه دهند.
10. هزینههای جانبی
- هزینه انبارداری:
- نگهداری کالا در انبارهای موقت یا گمرک میتواند هزینه اضافی ایجاد کند.
- هزینههای بارگیری و تخلیه:
- تجهیزات خاص یا نیروی انسانی ماهر هزینه بیشتری به همراه دارد.
هزینه ترانزیت کالا به عوامل مختلفی بستگی دارد که از ویژگیهای کالا گرفته تا شرایط اقتصادی و سیاسی متغیر است. برای کاهش هزینه، بهتر است از برنامهریزی دقیق، انتخاب مسیر بهینه، و همکاری با شرکتهای معتبر حملونقل استفاده کنید.
FOB در ترانزیت به چه معناست؟
FOB در ترانزیت به معنای “Free On Board” است. این عبارت در قراردادهای تجاری بین المللی استفاده میشود و به شرایط تحویل کالا اشاره دارد. وقتی کالا با شرط FOB فروخته میشود، مسئولیت و هزینه حمل و نقل کالا تا زمان بارگیری آن بر روی وسیله نقلیه در بندر مبدأ به فروشنده تعلق دارد. از آنجا به بعد، هزینه و مسئولیت حمل و نقل به خریدار منتقل میشود. به عبارت دیگر، فروشنده مسئولیت کالا را تا زمان تحویل آن به حامل در بندر مبدأ بر عهده دارد و از آنجا به بعد، خریدار مسئولیت و هزینه حمل و نقل را بر عهده میگیرد.
مفهوم سپرده در ترانزیت چیست؟
مفهوم سپرده در ترانزیت به معنای وجود یک مبلغ پول یا ارزش قابل قبول دیگر به عنوان تضمین برای انجام ترانزیت کالاها است. سپرده در ترانزیت معمولاً توسط صاحب کالا یا فروشنده درخواست میشود و به عنوان تضمین برای پوشش هزینهها، خسارات احتمالی یا عدم پرداخت هزینههای مرتبط با ترانزیت استفاده میشود.
مقدار سپرده معمولاً بر اساس قرارداد و توافقات بین طرفین ترانزیت تعیین میشود. این مبلغ ممکن است به عنوان یک درصد از ارزش کالا یا به صورت مشخص در قرارداد تعیین شود. سپرده معمولاً تا پایان ترانزیت نگهداری میشود و در صورتی که هزینهها پرداخت نشود یا خسارتی به کالا وارد شود، از سپرده استفاده میشود.
سپرده در ترانزیت به عنوان یک ابزار حمایتی و تضمینی برای طرفین ترانزیت استفاده میشود تا اطمینان حاصل شود که هزینهها پرداخت میشود و کالاها به صورت امن و سالم تحویل میشوند.
توافق نامه بین المللی ترانزیت کالا
کنوانسیون کالاهای خطرناک یا ADR (مخفف “Accord européen relatif au transport international des marchandises Dangereuses par Route”) یک توافقنامه بین المللی است که برای حمل و نقل ایمن کالاهای خطرناک در جادهها توسط وسایل نقلیه استفاده میشود. این توافقنامه توسط اروپا و برخی کشورهای دیگر توسعه داده شده است و قوانین و مقرراتی را برای بسته بندی، برچیدن، بارگیری و حمل و نقل کالاهای خطرناک تعیین میکند.
ADR شامل مواردی مانند تعریف کالاهای خطرناک، بسته بندی و برچیدن صحیح آنها، نشانهگذاری، محدودیتها در حمل و نقل، مقررات ایمنی و اقدامات اضطراری در صورت وقوع حادثه است. این توافقنامه توسط کشورهای عضو توافقنامه اجرا میشود و تأمین میکند که حمل و نقل کالاهای خطرناک به صورت ایمن و با رعایت استانداردهای بین المللی انجام شود.
ADR تأثیر قابل توجهی در حمل و نقل بین المللی کالاهای خطرناک دارد و توسط صاحبان کالا، حاملان، مقامات حمل و نقل و سایر نهادهای مرتبط در صنعت حمل و نقل استفاده میشود.
بن تضمین در ترانزیت داخلی
نحوه محاسبه میزان بن تضمین بیمه در کالای ترانزیتی
در خصوص بن بیمه که برای تضمین خروج کالا از گمرک دریافت می شود باید بدانید که هر بن بیمه 10 میلیون تومان ارزش دارد و این بنها به فراخور ارزش بار شما دریافت میشود مثلا اگر بار شما 300 میلیون ارزش دارد باید 30 عدد بن 10 میلیونی به گمرک تحویل دهید. همچنین در خروج کالای ترانزیتی از گمرک نوع کالا و شرکت حمل و نقل و اینکه صاحب بار تولید کننده باشد یا نه و یا کالا مجاز، مشروط و… مورد توجه است.
کالای ترانزیت داخلی
برای ترخیص کالاهای ترانزیت داخلی چهار مورد برای خروج و دریافت تضمین وجود دارد (مجاز، مجاز مشروط، مجاز مشروط تولیدی، مجاز مشروط با شرکت حمل و نقل بینالمللی، کالاهایی که صاحب کالا تولید کننده نباشد):
کالاهای مجاز: مبلغ بن تضمین شامل حقوق ورودی + مالیات بر ارزش افزوده میباشد.
کالاهای مجاز مشروط واحدهای تولیدی: مبلغ بن تضمین شامل حقوق ورودی + مالیات بر ارزش افزوده + 50% ارزش کالا میباشد.
کالاهای مجاز و مشروط که توسط شرکت های حمل و نقل بین المللی حمل میشوند: مبلغ بن تضمین شامل حقوق ورودی + مالیات بر ارزش افزوده + دو برابر ارزش کالا میباشد.
کالاهایی که صاحب کالا تولید کننده نباشد: مبلغ بن تضمین شامل حقوق ورودی + مالیات بر ارزش افزوده + 3 برابر ارزش کالا میباشد.
ترانزیت کالا چیست؟
ترانزیت کالا به معنای حمل و نقل کالاها از یک مکان مبدأ به مقصد نهایی از طریق یک شهر یا کشور سوم است، بدون تغییر مالکیت یا پرداخت گمرکی.
چه مزایا وجود دارد که کالاها از طریق ترانزیت حمل و نقل شوند؟
مزایای ترانزیت کالا شامل کاهش هزینهها، زمان صرفهجویی، سهولت در امور گمرکی، دسترسی به مناطقی که توسط خطوط حمل و نقل مستقیم پوشش داده نمیشوند و امکان استفاده از خطوط حمل و نقل متعدد و چند وسیلهای است.
ترانزیت کالا در زنجیره تأمین چه نقشی بر عهده دارد؟
ترانزیت کالا نقش مهمی در زنجیره تأمین ایفا میکند، زیرا امکان حمل و نقل بینالمللی کالاها را تسهیل میکند و در انتقال کالاها بین مراحل تولید، توزیع و مصرف کمک میکند.
چه عواملی ترانزیت کالا را متأثر میکنند؟
عواملی که ترانزیت کالا را متأثر میکنند شامل سیاستها و مقررات گمرکی، شرایط جادهای و حمل و نقل، شرایط آب و هوایی، مسائل امنیتی، ترافیک و مسائل مربوط به نقل و انتقال کالاها در مراکز ترانزیتی میشوند.
چه نوع مدارک و مستنداتی برای ترانزیت کالا لازم است؟
مدارک و مستنداتی که برای ترانزیت کالا لازم است شامل مجوزهای گمرکی، بارنامه، بیمهنامه حمل و نقل، مستندات مربوط به ترانزیت مانند CARNET TIR و مدارکی که نشان دهنده مالکیت و مبدأ و مقصد کالا است، میباشد.
چه تفاوتی بین ترانزیت کالا و صادرات/واردات مستقیم وجود دارد؟
در ترانزیت کالا، کالاها از یک کشور مبدأ به کشور مقصد حمل و نقل میشوند بدون تغییر مالکیت، در حالی که در صادرات/واردات مستقیم، کالاها مالکیت تغییر میکند و مستقیماً از کشور مبدأ به کشور مقصد صادر یا وارد میشوند. در ترانزیت، کالاها به طور موقت و بدون پرداخت گمرکی در کشور ترانزیتی عبور میکنند، در حالی که در صادرات/واردات مستقیم، معمولاً مراحل گمرکی و پرداخت مالیات و عوارض مربوطه وجود دارد.