حمل و نقل دریایی

حمل و نقل دریایی چیست؟

حمل و نقل دریایی، فرایند انتقال کالاها و مسافران از طریق دریا است. این فرایند شامل استفاده از کشتی‌ها، ناوگان دریایی و سایر وسایل حمل و نقل دریایی می‌شود. حمل و نقل دریایی یکی از قدیمی‌ترین و مهم‌ترین روش‌های حمل و نقل جهان است و برای انتقال کالاها در سطح بین‌المللی استفاده می‌شود.

حمل و نقل دریایی به دلیل مزایایی مانند ظرفیت بالا، هزینه کمتر نسبت به حمل و نقل هوایی، قابلیت حمل بارهای سنگین و حجیم، و کاهش آلودگی هوا، محبوبیت زیادی دارد. این روش حمل و نقل برای انتقال کالاهایی مانند نفت، گاز طبیعی، مواد غذایی، مواد شیمیایی و کالاهای صنعتی استفاده می‌شود.

شرکت‌های حمل و نقل دریایی، بنادر و سازمان‌های بین‌المللی مانند سازمان جهانی تجارت (WTO) و سازمان بین‌المللی حمل و نقل دریایی (IMO) نقش مهمی در تنظیم و تسهیل حمل و نقل دریایی دارند. همچنین، قوانین و مقررات مربوط به حمل و نقل دریایی برای ایمنی و حفاظت از محیط زیست نیز وجود دارد.

هنگامی که به حمل و نقل دریایی اشاره می‌شود، اغلب کشتی‌های باری که برای حمل کالاهای مختلف با ویژگی‌های خاصی تجهیز شده‌اند به ذهن می‌آیند. بنادر و تسهیلات بندری و تجهیزات تخصصی زیادی توسعه یافته‌اند تا این نوع حمل و نقل، به ویژه در زمان تخلیه و بارگیری، با اطمینان و سرعت بالا انجام شود.

وقتی کشتی حامل کالا وارد حوزه‌های بنادر می‌شود و برای تخلیه آن پهلو می‌گیرد، مأموران بهداشت با بررسی مدارک و اطلاعات مربوطه، اجازه برقراری ارتباط کشتی با بندر را صادر می‌کنند. سپس مأموران گمرک دفتر مخصوصی را به فرمانده کشتی تحویل می‌دهند. این دفترچه شامل اطلاعات کلی درباره کالا و کشتی است، مانند نام، نام فرمانده، تعداد پرسنل، پرچم و نوع کشتی، بنادر مبدأ و مقصد، وزن و تعداد کالاهایی که باید تخلیه شوند، مقدار آذوقه و کالاهای ممنوع الورود و غیره. این اطلاعات در دفترچه ثبت می‌شوند.

سپس کالاهایی که قرار نیست تخلیه شوند، در انبار مربوطه نگهداری می‌شوند، همچنین انبار آذوقه و انبار نوشیدنی‌ها و کالاهای ممنوع الورود قفل و مهر می‌شوند. سپس فرمانده کشتی یا نماینده مؤسسه حمل و نقل مربوطه فهرست کالاهایی که قصد تخلیه آنها را دارد، را در دو نسخه اظهارنامه اجمالی به گمرک اعلام می‌کند.

 

ما در آریا حمل سرویس‌های مختلف حمل و نقل دریایی را با بهترین قیمت‌ها در اختیار تولیدکنندگان و واردکنندگان قرار می‌دهیم. چنانچه شما کالای خود را به صورت FOB ،Ex Works و یا CFR از کشور چین یا کشورهای عضو اتحادیه اروپا خریداری نموده‌اید، ما مدعی هستیم که در سریعترین زمان و با رقابتی‌ترین نرخ‌های کرایه حمل دریایی، قادر به ارسال کالای شما به ایران می‌باشیم.

از جمله سرویس‌های حمل و نقل دریایی که توسط مجموعه‌ی ما ارائه می‌شوند، عبارتند از:

حمل مستقیم کانتینری با خط کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران (HDS LINE)، حمل غیر مستقیم کانتینری با خطوط کشتیرانی خارجی (NVOCC)، حمل خرده بار دریایی (گروپاژ)، کراس استاف و حمل پروژه‌ای. ضمناً ارائه خدمات اظهار کالا و انجام امور گمرکی در مبدأ، بسته‌بندی کالا، بارگیری و انبارداری برای تجمیع سفارشات از دیگر خدمات حمل و نقل دریایی ما محسوب می‌شوند.

 

بنادر تحت پوشش ما در چین:

• بندر تایچنگ (Taicang)
• بندر شانگهای (Shanghai)
• بندر نینگبو (Ningbo)
• بندر کینگداوو (Qingdao)
• بندر دالیان (Dalian)
• بندر نانتونگ (Nantong)
• بندر نانجینگ (Nanjing)
• بندر تیانجین (Tianjin)
• بندر ژوهای (Zhuhai)
• بندر فوشان (Foshan)
• بندر شنژن (Shenzhen)
• بندر نانشا (Nansha)
• بندر گوانگژو (Guangzhou)
• بندر شانتو (Shantou)
• بندر ژیامن (Xiamen)
• بندر ووهان (Wuhan)
• بندر لیان یانگنگ (Lianyungang)
• بندر ژجیانگ (Zhenjiang)
• بندر ژوشان (Zhoushan)
• بندر ونژو (Wenzhou)
• بندر جان جیانگ (Zhanjiang)
• بندر فوژو (Fuzhou)
• بندر شونده (Shunde)
• بندر یانگپو (Yangpu)
• بندر چانگشا (Changsha)

 

بنادر تحت پوشش ما در اروپا:

• بندر جنوا (Genoa)
• بندر روتردام (Rotterdam)
• بندر انتورپ (Antwerp)
• بندر هامبورگ (Hamburg)
• بندر والنسیا (Valencia)
• بندر بارسلونا (Barcelona)
• بندر آلگسیراس (Algeciras)
• بندر مارسی (Marseille)
• بندر پیرائوس (Piraeus)
• بندر فلیکستو (Felixstowe)
• بندر لو هاور (Le Havre)
• بندر تریسته (Trieste)
• ساوتهمپتون (Southampton)

 

ضمناً شما به راحتی می‌توانید با وارد نمودن کد رهگیری خود در وب سایت ما، محموله خود را در هر لحظه رهگیری نمایید.

در ادامه شما با جزییات سرویس‌های حمل و نقل دریایی شرکت ما آشنا می‌شوید:

حمل کانتینر دربستی از چین / حمل کانتینر دربستی از اروپا

اگر می‌خواهید کانتینر خود را مستقیماً از بنادر چین یا بنادر اروپا به ایران حمل نمایید، ملزم به استفاده از خط کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران (HDS LINE) می‌باشید. اما چنانچه تمایل دارید از خطوط کشتیرانی خارجی (NVOCC) برای حمل کانتینر خود استفاده کنید، باید به این نکته توجه داشته باشید که کلیه خطوط کشتیرانی خارجی، کانتینرهای به مقصد ایران را از طریق بنادر واسط که اصلی‌ترین آنها بندر جبل‌علی می‌باشد، حمل می‌نمایند.

 

عوامل موثر بر نرخ کرایه حمل کانتینری

عوامل موثر بر نرخ کرایه حمل کانتینری عبارتند از:

1. تقاضا و عرضه: تقاضای بالا و عرضه محدود می‌تواند به افزایش نرخ کرایه منجر شود.

2. قیمت سوخت: قیمت سوخت (نفت) تأثیر قابل توجهی در هزینه‌های حمل و نقل دارد و می‌تواند نرخ کرایه را تحت تأثیر قرار دهد.

3. روند اقتصادی: وضعیت اقتصادی جهانی، رشد تجارت بین‌المللی و حجم تجارت می‌تواند تأثیر قابل توجهی در نرخ کرایه حمل کانتینری داشته باشد.

4. تغییرات ارزش ارز: تغییرات در ارزش ارز می‌تواند تأثیر مستقیمی بر نرخ کرایه داشته باشد، زیرا بر تراز تجاری و هزینه‌های حمل و نقل تأثیر می‌گذارد.

5. هزینه‌های عملیاتی: هزینه‌های مربوط به بارگیری، تخلیه، نگهداری کانتینرها، بیمه، گمرک و سایر هزینه‌های عملیاتی نقش مهمی در تشکیل نرخ کرایه دارند.

6. محدودیت‌های زیرساختی: وضعیت بنادر، ظرفیت کانتینرها، ترافیک و مشکلات زیرساختی می‌توانند تأثیر مستقیمی بر نرخ کرایه داشته باشند.

7. تغییرات قوانین و مقررات: تغییرات در قوانین و مقررات مربوط به حمل و نقل بین‌المللی، گمرک و امنیت می‌تواند تأثیری بر نرخ کرایه داشته باشد.

8. عوامل جغرافیایی: فاصله جغرافیایی، مسافت و مسائل مربوط به جغرافیا نیز ممکن است بر نرخ کرایه حمل کانتینری تأثیر بگذارند.

حمل و نقل دریایی

مدت زمان حمل کانتینر از چین / مدت زمان حمل کانتینر از اروپا

مدت زمان حمل کانتینر از بنادر چین تا بندر شهید رجایی با خط کشتیرانی جمهوری اسلامی به صورت میانگین ۲۵ روز و با خطوط کشتیرانی خارجی حداکثر ۳۵ روز می‌باشد. این مدت زمان در خصوص حمل کانتینر از اروپا منوط به ایرانی یا خارجی بودن خط کشتیرانی بین ۲۲ تا ۳۵ روز متغیر است.

ما در آریا حمل آماده ارائه خدمات حمل دریایی از چین و اروپا با خط کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران (HDS LINE) و بهترین خطوط کشتیرانی خارجی (NVOCC) هستیم و به شما این تضمین را می‌دهیم که از یک تا صد عدد کانتینر را همزمان در یک کشتی، در سریعترین زمان و با رقابتی‌ترین نرخ‌های کرایه حمل، به مقصد مورد نظر شما ارسال ‌نماییم.

 

حمل خرده بار دریایی از چین

حمل خرده بار دریایی از چین به معنای حمل و نقل کالاهای کوچک و خرده‌ای از چین به مقصد دیگری با استفاده از جاده‌های دریایی است. این شامل کالاهایی مانند بسته‌های کوچک، کارتن‌ها، پالت‌ها، کالاهای خرده‌فروشی و محموله‌های کوچکتر است که برای صادرات یا واردات انتخاب می‌شوند. حمل خرده بار دریایی از چین ممکن است به وسیله کانتینرهای کوچک (مانند کانتینرهای ۲۰ فوتی یا ۴۰ فوتی) یا با استفاده از خدمات حمل و نقل خرده بار دریایی به صورت جمع و جور و گروهی (LCL) انجام شود. این روش حمل و نقل ممکن است هزینه کمتری نسبت به حمل و نقل هوایی داشته باشد و برای محموله‌هایی که زمان تحویل آنها از اهمیت کمتری برخوردارند مناسب باشد.

چنانچه حجم و وزن کالای شما به میزانی است که فضای یک کانتینر را اشغال نمی‌کند، این امکان را دارید تا کالای خود را در کنار کالای دیگر مشتریان در یک کانتینر حمل نموده و کرایه حملی متناسب با حجم و وزن کالای خود پرداخت نمایید. در محاسبه نرخ کرایه حمل خرده بار دریایی، حجم بار (CBM) و وزن ناخالص کالا (Gross weight) بسیار تأثیر‌گذار می‌باشند.

به طور کلی حمل بار دریایی به صورت خرده بار (LCL) روش حمل زمانبری نسبت به حمل کانتینر دربستی (FCL) می‌باشد، زیرا تا زمانیکه کلیه کالاها در یک کانتینر تجمیع نشوند، برای ارسال کانتینر اقدامی صورت نمی‌گیرد؛ اما داشتن انبارهای اختصاصی در شهرهای اصلی کشور چین و حجم قابل توجه سفارشات خرده بار این مجموعه، به ما این امکان را می‌دهد تا کالای خرده بار مشتریان را در سریعترین زمان تجمیع و به مقصد مورد نظرشان ارسال نماییم.

 

ترانشیپ

به انتقال کالا و هرگونه تجهیزات از یک کشتی به کشتی دیگر، حمل کانتینری به روش Transshipment گفته می‌شود.‌‌ تمامی خطوط کشتیرانی خارجی محموله‌های کانتینری را به روش ترانشیپ به ایران حمل می‌نمایند. عموماً Transshipment از طریق بندر جبل‌علی (Jebel Ali) واقع در کشور امارات صورت می‌گیرد.

حمل کانتینری به روش ترانشیپ برای آن دسته از صاحبان کالایی که به هر دلیلی قادر به نمایش مقصد اصلی در بارنامه نیستند، بسیار موثر است. امروزه با توجه به تحریم‌های وارده بر کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، میزان حمل کانتینری با خطوط کشتیرانی خارجی بیشتر شده است.

ما قادر هستیم با تکیه بر حجم فعالیت خود با خطوط کشتیرانی خارجی، بهترین قیمت‌های حمل کانتینری به روش Transshipment را به مشتریان خود ارائه نماییم. همچنین در اختیار داشتن سیستم آنلاین رهگیری محموله، به ما این امکان را می‌دهد تا مشتریان خود را به صورت آنلاین در جریان فرایند حمل کالا قرار دهیم.

 

حمل پروژه ای

ما در آریا حمل پروژه‌های حمل کانتینری بسیاری را با موفقیت به اتمام رسانده و همواره در حال انتقال خط تولید تولیدکنندگان و کالای انبوه بازرگانان از بنادر چین و اروپا به ایران می‌باشیم. اگر حجم واردات کانتینری شما زیاد است، قطعاً نرخ کرایه حمل پایین‌تری در مقایسه با دیگر مشتریان دریافت خواهید نمود. لذا شما می‌توانید با واحد حمل پروژه‌ای شرکت ما در ارتباط باشید و رقابتی‌ترین نرخ‌های کرایه حمل دریایی را دریافت نمایید.

در پایان این اطمینان را به شما می‌دهیم که همیشه پاسخی برای جوابگویی به نیازهای شما داریم و همواره در تلاش هستیم تا مشتریان وفادار خود را با ارائه بهترین نرخ‌ها و سرویس‌های حمل دریایی از چین و اروپا، در مطلوب‌ترین وضعیت ممکن قرار دهیم.

تالی گیری چیست؟

تالی گیری (Tallying) یا همچنین شمارش کالاها، فرآیندی است که در حمل و نقل بارها استفاده می‌شود تا تعداد و ویژگی‌های کالاها را به طور دقیق ثبت کند. در اصطلاحات حمل و نقل، تالی گیری به مجموعه فعالیت‌هایی اطلاق می‌شود که در طول مسیر حمل و نقل، از بارگیری تا تخلیه، به منظور بررسی و تأیید کمی و کیفی کالاها انجام می‌شود.

در فرآیند تالی گیری، یک شمارش دقیق از تعداد و ویژگی‌های کالاها انجام می‌شود، از جمله تعداد وزن، حجم، ابعاد، شماره سریال و ویژگی‌های دیگر که ممکن است برای کالاها مهم باشد. این اطلاعات در سند‌ها و رونوشت‌هایی ثبت می‌شوند و ممکن است به عنوان اثباتیه برای مالکیت و وضعیت کالاها در هنگام حمل و نقل استفاده شود.

تالی گیری معمولاً توسط متخصصان حمل و نقل، مأموران بارگیری و تخلیه، و نیز شرکت‌های حمل و نقل و باربری‌ها انجام می‌شود تا از صحت و کمیت کالاها اطمینان حاصل شود و هرگونه اختلاف یا خسارت در طول مسیر را تشخیص دهند.

بعد از صدور اجازه، عملیات تخلیه آغاز می‌شود و برای کنترل کالاهای تخلیه شده، مشخصات ظاهری بسته‌ها به تدریج در فهرست‌هایی ثبت می‌شوند. این عمل را تالی‌گیری می‌نامند و با مشارکت نماینده گمرک (بندر) و مؤسسات حمل و نقل انجام می‌شود. در هر صورت، گمرک موظف است تا پانزده روز پس از پایان تخلیه، با مؤسسه کشتیرانی تسویه حساب کند و به این منظور، قبل از اینکه هر قلم بار تخلیه شود، برای آن قلم بارنامه و قبض انبار صادر می‌شود.

در مرحله بعد، شرکت حمل و نقل با صاحب کالا تسویه حساب می‌کند و ترخیصیه و قبض انبار را به وی تحویل می‌دهد. سپس صاحب کالا با داشتن این اسناد و سایر اسناد مورد نیاز، کالا را از گمرک ترخیص می‌کند.

 

مزایای حمل‌ و نقل دریایی

حمل و نقل دریایی دارای مزایای بسیاری است که عبارتند از:

۱. ظرفیت بالا: کشتی‌ها قادر به حمل بارهای بزرگ و حجیم هستند. این به معنای امکان حمل بارهای سنگین و حجیمی مانند ماشین‌آلات صنعتی، وسایل نقلیه، محصولات نفتی و گازی و غیره است.

۲. هزینه کمتر: حمل و نقل دریایی معمولاً هزینه کمتری نسبت به حمل و نقل هوایی دارد. این به دلیل ظرفیت بالا و هزینه‌های بهره‌برداری نسبتاً کمتر است.

۳. پوشش جغرافیایی گسترده: حمل و نقل دریایی قادر به پوشش جغرافیایی گسترده‌ای است و به امکان ارتباط و تجارت بین کشورها و قاره‌ها کمک می‌کند.

۴. کاهش آلودگی هوا: در مقایسه با حمل و نقل هوایی و خودروها، حمل و نقل دریایی کمترین آلودگی هوا را ایجاد می‌کند. این به دلیل استفاده از سوخت‌های کم‌آلاینده و حجم بالای حمل و نقل دریایی است.

۵. امنیت بیشتر: حمل و نقل دریایی از نظر امنیتی معمولاً ایمن‌تر است. کشتی‌ها می‌توانند از سیستم‌های امنیتی پیشرفته مانند نظارت راداری، ناوگان نظامی و سیستم‌های ضدحمله استفاده کنند.

۶. کاهش ترافیک: حمل و نقل دریایی می‌تواند به کاهش ترافیک در جاده‌ها و بنادر کمک کند، زیرا بارهای سنگین و حجیم را از طریق دریا منتقل می‌کند.

۷. حمل بین‌المللی: حمل و نقل دریایی یکی از روش‌های اصلی حمل و نقل بین‌المللی است و به شرکت‌ها امکان صادرات و واردات به سراسر جهان را می‌دهد.

۸. کاهش آسیب به محیط زیست: در مقایسه با حمل و نقل راهی و هوایی، حمل و نقل دریایی کمترین تأثیر را بر محیط زیست دارد. این به دلیل استفاده کمتر از سوخت‌های فسیلی و کاهش آلاینده‌های هوا است.

به طور کلی، حمل و نقل دریایی به دلیل مزایای فراوانی که ارائه می‌دهد، به عنوان یک روش مهم و موثر در حمل و نقل جهانی شناخته می‌شود.

معایب حمل‌ و نقل دریایی

حمل و نقل دریایی با مزایا و معایب خود همراه است. برخی از معایب حمل و نقل دریایی عبارتند از:

۱. زمان: حمل و نقل دریایی معمولاً زمان بیشتری نسبت به حمل و نقل هوایی یا زمینی می‌برد. این ممکن است برای بارهایی که نیاز به تحویل سریع دارند، مشکلاتی ایجاد کند.

۲. امکانات محدود: در برخی بنادر و مناطق، امکانات حمل و نقل دریایی ممکن است محدود باشد. این می‌تواند به مشکلات در بارگیری، تخلیه و انتقال بار منجر شود.

۳. وابستگی به شرایط آب و هوا: حمل و نقل دریایی تحت تأثیر شرایط آب و هوایی قرار می‌گیرد. طوفان‌ها، آب و هوای بد و دریاهای ناهموار می‌توانند به تأخیر در حمل و نقل و حتی خطراتی برای کشتی‌ها منجر شوند.

۴. هزینه‌های اضافی: حمل و نقل دریایی ممکن است هزینه‌های اضافی مانند هزینه بارگیری و تخلیه، هزینه بیمه کشتی و هزینه‌های مربوط به تجهیزات و تسهیلات بندری را به همراه داشته باشد.

۵. محدودیت در مسیرها: حمل و نقل دریایی ممکن است محدودیت‌هایی در مسیرها و بنادر داشته باشد. برخی بنادر ممکن است به دلیل عمق کم آب، نتوانند کشتی‌های بزرگ را پذیرایی کنند.

۶. آسیب‌پذیری به آلودگی دریا: حمل و نقل دریایی می‌تواند به آلودگی دریاها منجر شود. نشت نفت، آلودگی زباله‌های دریایی و انتشار مواد شیمیایی ممکن است به محیط زیست دریا آسیب برساند.

با این حال، با توجه به قدرت حمل و نقل بزرگ، کاهش آلودگی هوا، قابلیت حمل بارهای سنگین و حجیم، و امکان دسترسی به مناطق دورافتاده، حمل و نقل دریایی همچنان یک روش مهم و اقتصادی برای حمل و نقل جهانی است.

دلایل استفاده از حمل و نقل دریایی در ایران

در ایران، استفاده از حمل و نقل دریایی به دلایل زیر مورد توجه قرار می‌گیرد:

• دارا بودن حدود 3000 کیلومتر خطوط ساحلی
• دسترسی به دریا در شمال و جنوب کشور
• دسترسی به آب‌های آزاد (اقیانوس هند)
• قرارگیری کشور بر سر مسیر گذرگاه‌های ترانزیتی شمال، غرب و شرق و دسترسی به دریای خزر در شمال و دریای عمان و خلیج‌فارس در جنوب کشور
• عملکرد ارتباط‌دهنده کشورهای آسیای میانه با آب‌های جنوب کشور

به طور کلی، حمل و نقل دریایی در ایران به دلیل مزایای اقتصادی، امنیتی و زیرساختی که ارائه می‌دهد، به عنوان یک روش مهم در حمل و نقل و تجارت بین‌المللی شناخته می‌شود.

 

انواع روش‌های حمل‌ و نقل دریایی

حمل و نقل دریایی به صورت چندین روش مختلف انجام می‌شود. برخی از اصلی‌ترین روش‌های حمل و نقل دریایی عبارتند از:

۱. حمل و نقل کانتینری (Container Shipping): در این روش، بارها درون کانتینرها قرار می‌گیرند و با استفاده از کشتی‌های کانتینری حمل می‌شوند. این روش بسیار متداول است و بارها را درون کانتینرهای استاندارد قرار می‌دهد که به راحتی قابل حمل و تخلیه هستند.

۲. حمل و نقل بالک (Bulk Shipping): در این روش، بارها به صورت بالکی (بدون استفاده از کانتینر) حمل می‌شوند. این روش بیشتر برای حمل بارهای سنگین و حجیم مانند مواد معدنی، غلات، نفت خام و غیره استفاده می‌شود.

۳. حمل و نقل رورو (Ro-Ro Shipping): در این روش، بارها با استفاده از کشتی‌های Ro-Ro (Roll-on/Roll-off) حمل می‌شوند. در این حالت، بارها با وسایل نقلیه مانند خودروها، کامیون‌ها و وانت‌ها به داخل کشتی وارد می‌شوند و در مقصد نیز به همین صورت تخلیه می‌شوند.

۴. حمل و نقل مختلط (Intermodal Shipping): در این روش، بارها از طریق ترکیبی از حمل و نقل دریایی و حمل و نقل راهی (مانند قطار یا کامیون) حمل می‌شوند. به عنوان مثال، بارها ابتدا با کشتی به یک بندر می‌رسند و سپس با استفاده از قطار یا کامیون به مقصد نهایی حمل می‌شوند.

۵. حمل و نقل چارچوبی (Breakbulk Shipping): در این روش، بارها به صورت جداگانه و بدون استفاده از کانتینر حمل می‌شوند. این روش بیشتر برای بارهایی استفاده می‌شود که اندازه و شکل آنها منحصر به فرد است و نیاز به بسته‌بندی ویژه دارند.

هر یک از این روش‌ها مزایا و محدودیت‌های خود را دارند و بسته به نوع بار و نیازهای حمل و نقل، انتخاب می‌شوند.

 

انواع حامل‌های دریایی

کشتی‌های تانکری

تانکرها به عنوان حامل محموله‌های مایع نقش مهمی در حمل‌و‌نقل انرژی در جهان دارند. مسئولیت بارگیری حمل و تخلیه مایعات در اختیار این تانکرها است. تانکرها کانتینر یا بشکه ندارند و به جای آن، مایع مورد نظر را درون مخزن‌های آن‌ها  ذخیره می‌شود. معمولا از تانکرها برای حمل نفت استفاده می‌شود و به همین دلیل به عنوان “نفتکش” نیز شناخته می‌شوند، البته برخی از تانکرها روغن‌های خوراکی و سایر مواد مایع را هم جابه‌جا می‌کنند. تانکرها را می‌توان به چندین زیردسته تقسیم کرد:

تانکرهای نفتی

تانکرهای شیمیایی

تانکرهای گازی

 

کشتی‌های کانتینری

کشتی‌های کانتینری، کشتی‌های دریایی معمولی هستند که بارهای کانتینری را حمل می‌کنند و به عنوان کانتینرهای چندوجهی هم مشهور هستند. حامل‌های کانتینری معمولا در مسیرهایی با برنامه‌ریزی منظم و مشخص کار  می‌کنند و این نوع حمل و نقل را می‌توان به  عنوان حمل و نقل خطی نیز در نظر گرفت.

کشتی‌های کانتینری نسبت به کشتیرانی دریایی قوی تر هستند، زیرا بیشتر کالاها باید در کانتینرهای چندوجهی حمل شوند، خصوصا کالاهای مصرفی.

کشتی‌های فله بر

کالاهایی که بصورت فله و بدون بسته‌بندی حمل می‌شوند، از طریق کشتی‌های مخصوص حمل کالاهای فله انتقال داده می‌شوند. کشتی‌های فله بر در دو گروه دسته بندی می‌شوند: کشتی‌های فله بر کالای خشک، کشتی‌های فله بر مخصوص مایعات.

 

انواع بار در حمل و نقل دریایی

در حمل و نقل دریایی، انواع مختلفی از بارها قابل حمل هستند. برخی از اصلی‌ترین انواع بارها عبارتند از:

۱. بارهای کانتینری (Containerized Cargo): این بارها درون کانتینرها قرار می‌گیرند و به صورت استاندارد و قابل حمل و تخلیه هستند. این شامل بارهای مانند محصولات صنعتی، مواد غذایی، لوازم خانگی، پوشاک و غیره است.

۲. بارهای بالکی (Bulk Cargo): این بارها به صورت بالکی و بدون استفاده از کانتینر حمل می‌شوند. این شامل بارهای مانند غلات، مواد معدنی، نفت خام، ذغال سنگ و غیره است.

۳. بارهای مایع (Liquid Cargo): این بارها شامل مواد مایعی مانند نفت، گاز طبیعی مساله، محصولات شیمیایی و غیره است. این بارها به صورت مخازن یا تانکرها حمل می‌شوند.

۴. بارهای سرد (Refrigerated Cargo): این بارها نیاز به دمای کنترل شده دارند. این شامل بارهایی مانند محصولات غذایی تازه، میوه‌ها، محصولات لبنی، داروها و غیره است. این بارها در کانتینرهای سرد حمل می‌شوند تا دمای مناسب حفظ شود.

۵. بارهای پروژه‌ای (Project Cargo): این بارها شامل بارهای سنگین، بزرگ و پیچیده مانند ماشین‌آلات صنعتی، تجهیزات نفتی و گازی، قطعات بزرگ ساختمانی و غیره است. این بارها نیاز به روش‌های خاص حمل و نقل دارند و معمولاً به صورت بالکی یا با استفاده از کشتی‌های خاص حمل می‌شوند.

۶. بارهای خطرناک (Hazardous Cargo): این بارها شامل موادی است که به دلیل خطرات احتمالی مانند مواد شیمیایی، مواد سمی، مواد قابل اشتعال و غیره، نیاز به شرایط خاص حمل و نقل دارند و تحت قوانین و مقررات خاصی قرار می‌گیرند.

۷. بارهای دیگر: علاوه بر بارهای فوق، در حمل و نقل دریایی می‌توان بارهای دیگری نیز داشت مانند بارهای پراکنده (Breakbulk Cargo) که به صورت جداگانه و بدون استفاده از کانتینر حمل می‌شوند، بارهای مسافری (Passenger Cargo) که مرتبط با حمل و نقل مسافران است، بارهای متفرقه (General Cargo) که شامل بارهای متنوعی است که نمی‌توانند در کانتینر قرار بگیرند، و بارهای خاص مانند حیوانات زنده و مواد غذایی خاص.

 

انواع کشتی‌‌های حمل و نقل دریایی

در حمل و نقل دریایی، انواع مختلفی از کشتی‌ها برای حمل بارها و مسافران استفاده می‌شود. برخی از اصلی‌ترین انواع کشتی‌های حمل و نقل دریایی عبارتند از:

۱. کشتی‌های کانتینری (Container Ships): این کشتی‌ها برای حمل بارها درون کانتینرها استفاده می‌شوند. آنها دارای ساختاری مناسب برای بارگیری و تخلیه سریع کانتینرها هستند و برای حمل بارهای استاندارد و قابل حمل در کانتینرها مناسب هستند.

۲. کشتی‌های بالک (Bulk Carriers): این کشتی‌ها برای حمل بارهای سنگین و حجیم مانند غلات، مواد معدنی، نفت خام و ذغال سنگ استفاده می‌شوند. آنها دارای ساختاری مناسب برای بارگیری و تخلیه بارهای بالکی هستند.

۳. کشتی‌های تانکر (Tankers): این کشتی‌ها برای حمل مواد مایعی مانند نفت، گاز طبیعی، محصولات شیمیایی و آب استفاده می‌شوند. آنها دارای تانک‌های بزرگی هستند که بارهای مایع را در خود جای می‌دهند.

۴. کشتی‌های رورو (Ro-Ro Ships): این کشتی‌ها برای حمل بارها و وسایل نقلیه مانند خودروها، کامیون‌ها و وانت‌ها استفاده می‌شوند. آنها دارای راهروهای خاصی هستند که بارها و وسایل نقلیه به راحتی وارد و خارج می‌شوند.

۵. کشتی‌های مسافربری (Passenger Ships): این کشتی‌ها برای حمل مسافران در سفرهای دریایی استفاده می‌شوند. آنها دارای امکانات رفاهی و سرویس‌های مسافرتی مانند کابین‌ها، رستوران‌ها و سالن‌های تفریحی هستند.

۶. کشتی‌های نظامی (Naval Ships): این کشتی‌ها برای استفاده در نیروهای دریایی و نیروهای نظامی استفاده می‌شوند. آنها شامل کشتی‌های جنگی، زیردریایی‌ها، ناوهای هواپیمابر و سایر نوع کشتی‌های نظامی می‌شوند.

همچنین، بسته به نوع بار و نیازهای حمل و نقل، انواع دیگری از کشتی‌ها نیز وجود دارند مانند کشتی‌های تفریحی، کشتی‌های تحقیقاتی، کشتی‌های صید، کشتی‌های خدماتی و غیره.

عوامل مؤثر بر نرخ حمل و نقل دریایی

نرخ حمل و نقل دریایی تحت تأثیر عوامل متعددی قرار می‌گیرد. برخی از اصلی‌ترین عوامل مؤثر بر نرخ حمل و نقل دریایی عبارتند از:

۱. نوع بار: نوع بار ممکن است تأثیر زیادی بر نرخ حمل و نقل دریایی داشته باشد. بارهای سنگین، حجیم یا خطرناک ممکن است نیاز به تجهیزات و شرایط خاصی برای حمل و نقل داشته باشند که می‌تواند هزینه حمل و نقل را افزایش دهد.

۲. مسافت: مسافتی که بار باید حمل شود نیز تأثیر زیادی بر نرخ حمل و نقل دریایی دارد. معمولاً با افزایش مسافت، هزینه حمل و نقل نیز افزایش می‌یابد.

۳. مسیر حمل و نقل: مسیری که بار باید طی کند نیز تأثیرگذار است. برخی مسیرها ممکن است پرتراکم‌تر و پرخطرتر باشند که می‌تواند هزینه حمل و نقل را افزایش دهد.

۴. تقاضا و عرضه: تقاضا و عرضه بر روی نرخ حمل و نقل دریایی تأثیر می‌گذارند. در صورتی که تقاضا برای حمل و نقل دریایی بالا باشد و عرضه کمتر از تقاضا باشد، نرخ حمل و نقل ممکن است افزایش یابد.

۵. شرایط بازار: شرایط اقتصادی، سیاسی و جغرافیایی نیز می‌توانند تأثیرگذار باشند. تغییرات در نرخ ارز، سیاست‌های تجاری، تحریم‌ها و سایر عوامل ممکن است نرخ حمل و نقل دریایی را تحت تأثیر قرار دهند.

۶. نوع کشتی: نوع کشتی مورد استفاده نیز می‌تواند تأثیرگذار باشد. برخی از کشتی‌ها برای حمل بارهای خاصی طراحی شده‌اند و ممکن است هزینه حمل و نقل برای آنها متفاوت باشد.

۷. هزینه‌های مربوط به کشتی: هزینه‌های مربوط به کشتی مانند سوخت، نگهداری و نگهداری کشتی نیز می‌تواند تأثیرگذار باشد. افزایش هزینه‌های مربوط به کشتی ممکن است منجر به افزایش نرخ حمل و نقل دریایی شود.

این عوامل ممکن است به صورت ترکیبی و با توجه به شرایط مختلف، نرخ حمل و نقل دریایی را تحت تأثیر قرار دهند.

 

بارنامه دریایی

بارنامه دریایی (Bill of Lading) یک سند حمل و نقل است که توسط حامل (کشتیرانی یا شرکت حمل و نقل) صادر می‌شود و جزئیات حمل و نقل بار را شامل می‌شود. بارنامه دریایی به عنوان قراردادی بین حامل و صاحب بار (فرستنده یا گیرنده بار) عمل می‌کند و شامل اطلاعات زیر است:

۱. اطلاعات حامل: شامل نام و آدرس شرکت حمل و نقل یا کشتیرانی است که بار را حمل می‌کند.

۲. اطلاعات صاحب بار: شامل نام و آدرس فرستنده (شخص یا شرکتی که بار را ارسال می‌کند) و گیرنده (شخص یا شرکتی که بار را دریافت می‌کند) است.

۳. اطلاعات بار: شامل توضیحات دقیق درباره بار مانند نوع بار، تعداد و وزن کانتینرها یا بسته‌ها، شماره بارنامه‌های قبلی (در صورت وجود) و سایر جزئیات مربوط به بار است.

۴. مبدأ و مقصد: شامل نام بندر مبدأ و مقصد است که بار از آنجا بارگیری و به آنجا تخلیه می‌شود.

۵. شرایط حمل و نقل: شامل جزئیات مربوط به شرایط حمل و نقل مانند نوع کشتی، تاریخ بارگیری و تخلیه، مسیر حمل و نقل، هزینه‌ها و شرایط پرداخت و سایر مقررات قراردادی است.

بارنامه دریایی به عنوان یک سند قانونی و قابل انتقال استفاده می‌شود و در صورت نیاز می‌تواند به عنوان اثبات حقوقی در دعاوی حمل و نقل دریایی و تسویه اختلافات استفاده شود.

 

اصطلاحات بارنامه دریایی

در بارنامه دریایی، برخی اصطلاحات مرتبط با حمل و نقل دریایی وجود دارند. برخی از اصطلاحات مهم در بارنامه دریایی عبارتند از:

۱. شرطیون (Carrier): شرکت حمل و نقل یا کشتیرانی که بار را حمل می‌کند.

۲. صاحب بار (Shipper): فرستنده بار یا شخص یا شرکتی که بار را ارسال می‌کند.

۳. گیرنده بار (Consignee): شخص یا شرکتی که بار را دریافت می‌کند.

۴. بارگیری (Loading): فرآیند بارگیری بار به کشتی یا وسیله حمل و نقل دریایی.

۵. تخلیه (Discharge): فرآیند تخلیه بار از کشتی یا وسیله حمل و نقل دریایی.

۶. مبدأ (Port of Loading): بندری که بار از آنجا بارگیری می‌شود.

۷. مقصد (Port of Discharge): بندری که بار در آنجا تخلیه می‌شود.

۸. بارنامه اصلی (Master Bill of Lading): بارنامه اصلی که توسط حامل صادر می‌شود و جزئیات کلی حمل و نقل بار را شامل می‌شود.

۹. بارنامه زیرمجموعه (House Bill of Lading): بارنامه‌ای که توسط یک شرکت یا نماینده بارنامه اصلی صادر می‌شود و جزئیات حمل و نقل بار را برای بارنامه اصلی تکمیل می‌کند.

۱۰. بارنامه چندگانه (Multimodal Bill of Lading): بارنامه‌ای که برای حمل و نقل بار از طریق چندین وسیله حمل و نقل (مانند کشتی، قطار و کامیون) استفاده می‌شود.

۱۱. بارنامه الکترونیکی (Electronic Bill of Lading): بارنامه‌ای که به صورت الکترونیکی صادر می‌شود و جایگزین بارنامه سنتی کاغذی می‌شود.

این اصطلاحات مهم در بارنامه دریایی استفاده می‌شوند و در فرآیند حمل و نقل دریایی اهمیت دارند.

 

حمل و نقل دریایی کالاهای فله BULK

حمل و نقل دریایی کالاهای فله (Bulk) به معنای حمل و نقل بارهای سنگین و حجیم مانند غلات، مواد معدنی، نفت خام، ذغال سنگ و غیره است. این نوع بارها به صورت بالکی و بدون استفاده از کانتینرها حمل می‌شوند.

برای حمل و نقل کالاهای فله دریایی، از کشتی‌های بالک (Bulk Carriers) استفاده می‌شود. این کشتی‌ها دارای ساختاری مناسب برای بارگیری و تخلیه سریع بارهای فله هستند. آنها معمولاً دارای سطح بالایی برای بارگیری و تخلیه از طریق نوارهای نقاله (Conveyor Belts) و یا سیستم‌های خاصی برای بارگیری و تخلیه بارهای فله هستند.

حمل و نقل کالاهای فله دریایی به دلیل مزایایی مانند کاهش هزینه‌ها، امکان حمل بارهای سنگین و حجیم، و امکان حمل بارها به مقصد‌های دورتر، بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد. این نوع حمل و نقل دریایی برای صنایعی مانند صنایع معدنی، کشاورزی و نفت و گاز بسیار حیاتی است.

 

حمل و نقل دریایی کالاهای فله (Bulk) به معنای حمل و انتقال کالاهایی است که به صورت بی‌سبب و بدون بسته‌بندی خاصی انجام می‌شود. در این نوع حمل و نقل، کالاها به صورت مستقیم درون سفینه یا کشتی بارگیری می‌شوند، بدون اینکه به طور جداگانه در کانتینرها یا بسته‌بندی‌های دیگر قرار گیرند.

کالاهای فله ممکن است شامل موارد زیر باشند:
۱. کالاهای خنک‌کننده (مثل محصولات غذایی تازه و یخچالی)
۲. محصولات غیرخنک‌کننده (مثل غلات، دانه‌ها، قهوه، قند و سایر محصولات کشاورزی)
۳. مواد معدنی (مانند زغال سنگ، سنگ آهن و سایر مواد معدنی)
۴. مواد شیمیایی (مانند نفت خام، گازوئیل و محصولات پتروشیمی)
۵. مواد ساختمانی (مثل سیمان و گچ)
۶. مواد جامد (مانند ماسه، شن و سنگ‌ها)
۷. مواد مایع (مثل نفت خام و پالایشگاهی)

حمل و نقل کالاهای فله دریایی اغلب با استفاده از کشتی‌های باربری (Bulk Carriers) انجام می‌شود که دارای ظرفیت بالا و سازوکارهای مناسب برای بارگیری و تخلیه کالاهای فله بدون بسته‌بندی هستند. این نوع حمل و نقل معمولاً در مسیرهایی که به بنادر و کشورهای صادرکننده و واردکننده مرتبط با کالاهای فله متصل است، انجام می‌شود.

 

انواع کشتی های فله‌بر

انواع کشتی‌های فله‌بر (Bulk Carrier) عبارتند از:

۱. کشتی‌های دستگاهی (Gearless Bulk Carriers): این کشتی‌ها برای حمل بارهای فله بدون نیاز به دستگاه بارگیری و تخلیه (مانند جرثقیل) استفاده می‌شوند. آنها دارای ساختار ساده‌تری هستند و بیشتر برای حمل بارهای فله سنگین مانند مواد معدنی استفاده می‌شوند.

۲. کشتی‌های دستگاهدار (Geared Bulk Carriers): این کشتی‌ها دارای دستگاه بارگیری و تخلیه هستند که به وسیله آنها می‌توان بارهای فله را بارگیری و تخلیه کرد. این دستگاه‌ها معمولاً شامل جرثقیل‌ها و نوار نقاله‌ها هستند. کشتی‌های دستگاهدار برای حمل بارهای فله با وزن و حجم متوسط استفاده می‌شوند.

۳. کشتی‌های سامساری (Self-Discharging Bulk Carriers): این کشتی‌ها دارای سیستم خاصی هستند که به آنها امکان تخلیه خودکار بارهای فله را می‌دهد. این سیستم معمولاً شامل نوار نقاله‌ها، بندانه‌ها و سیستم‌های هیدرولیکی است. کشتی‌های سامساری برای حمل بارهای فله با وزن و حجم بالا و نیاز به تخلیه سریع استفاده می‌شوند.

۴. کشتی‌های کانال (Canal Bulk Carriers): این کشتی‌ها برای حمل بارهای فله در آب‌های کانال و آب‌های ضحل استفاده می‌شوند. آنها دارای ساختاری مناسب برای عبور از آب‌های کم عمق و محدودیت‌های کانال هستند.

۵. کشتی‌های مینی بالک (Mini Bulk Carriers): این کشتی‌ها برای حمل بارهای فله با حجم کمتر و دریافت و تخلیه در بنادر کوچکتر استفاده می‌شوند. آنها دارای اندازه کوچکتر و ظرفیت حمل محدودتری نسبت به کشتی‌های بزرگتر فله بر هستند.

هر یک از این انواع کشتی‌ها ویژگی‌ها و قابلیت‌های خاص خود را دارند و بر اساس نوع بار، مسیر حمل و نقل و نیازهای مشتریان، انتخاب می‌شوند.

 

روش حمل ترکیبی در حمل و نقل دریایی

روش حمل ترکیبی (Multimodal Transport) در حمل و نقل دریایی به استفاده از چندین وسیله حمل و نقل مختلف برای انجام یک سفر حمل و نقل اشاره دارد. در این روش، بار از مبدأ تا مقصد نهایی خود را از طریق چندین حالت حمل و نقل (مانند کشتی، قطار، کامیون و هواپیما) منتقل می‌کند.

مزایای استفاده از روش حمل ترکیبی در حمل و نقل دریایی عبارتند از:

۱. کارایی: استفاده از چندین وسیله حمل و نقل مختلف بهینه‌ترین راه برای انجام حمل و نقل بار است. هر وسیله حمل و نقل می‌تواند در بخشی از مسیر بهترین عملکرد را داشته باشد.

۲. امنیت: با استفاده از روش حمل ترکیبی، خطر از دست دادن بار در حمل و نقل کاهش می‌یابد. در صورتی که یک وسیله حمل و نقل مشکلی داشته باشد، بار می‌تواند به وسیله دیگری منتقل شود.

۳. انعطاف‌پذیری: روش حمل ترکیبی به شرکت‌ها امکان می‌دهد تا بر اساس نیازهای خود و شرایط بازار، انتخاب بهترین ترکیب وسایل حمل و نقل را داشته باشند. این انعطاف‌پذیری به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا هزینه‌ها را کاهش داده و زمان تحویل بار را بهبود بخشند.

۴. پایداری محیط زیست: استفاده از روش حمل ترکیبی می‌تواند منجر به کاهش آلودگی محیط زیست شود. با استفاده از حمل و نقل دریایی که از نظر آلودگی کمتری نسبت به حمل و نقل جاده‌ای یا هوایی استفاده می‌کند، می‌توان به حفظ محیط زیست کمک کرد.

روش حمل ترکیبی در حمل و نقل دریایی به عنوان یک روش کارآمد و اقتصادی برای حمل و نقل بارها در مقیاس بزرگ استفاده می‌شود.

 

روش حمل و نقل دریایی کراس استافینگ

روش حمل و نقل دریایی کراس استافینگ (Cross-Stuffing) یک روش است که در آن بارها به جای بارگیری مستقیم در کانتینرها، درون کانتینرهای موقتی قرار می‌گیرند و سپس کانتینرها بسته می‌شوند و بارها به مقصد نهایی حمل می‌شوند.

در این روش، بارها درون کانتینرهای موقتی (مانند کانتینرهای چوبی یا فلزی) قرار می‌گیرند. این کانتینرهای موقتی معمولاً در محل بارگیری توسط کارگران بسته‌بندی شده و سپس به کانتینرهای نهایی منتقل می‌شوند. در این مرحله، بارها درون کانتینرهای نهایی قرار می‌گیرند و کانتینرها بسته می‌شوند. سپس کانتینرها با استفاده از وسیله حمل و نقل دریایی به مقصد نهایی حمل می‌شوند.

مزایای استفاده از روش حمل و نقل دریایی کراس استافینگ عبارتند از:

۱. حفاظت بیشتر برای بار: با بسته‌بندی بارها درون کانتینرهای موقتی، بارها در مقابل آسیب‌ها و خطرات حمل و نقل محافظت می‌شوند. این روش می‌تواند به حفظ سلامت و سلامت بارها کمک کند.

۲. امکان استفاده از کانتینرهای استاندارد: با استفاده از کانتینرهای استاندارد در روش کراس استافینگ، بارها می‌توانند به راحتی به کانتینرهای نهایی منتقل شوند. این کانتینرها دارای ساختار استاندارد و امکانات بارگیری و تخلیه آسانی دارند.

۳. انعطاف‌پذیری: روش کراس استافینگ به شرکت‌ها امکان می‌دهد تا بر اساس نیازهای خود و شرایط بازار، انتخاب بهترین روش بسته‌بندی و حمل و نقل برای بارها را داشته باشند. این روش امکان ترکیب حمل و نقل دریایی با حمل و نقل داخلی (مانند حمل و نقل جاده‌ای یا راه آهن) را فراهم می‌کند.

۴. کاهش هزینه‌ها: استفاده از روش کراس استافینگ می‌تواند هزینه‌های حمل و نقل را کاهش دهد. با استفاده از کانتینرهای موقتی، نیاز به استفاده از کانتینرهای نهایی برای بسته‌بندی بارها کاهش می‌یابد. همچنین، این روش می‌تواند هزینه‌های مربوط به بارگیری و تخلیه بار را نیز کاهش دهد.

با این حال، روش حمل و نقل دریایی کراس استافینگ نیاز به هماهنگی دقیق بین اطرافیان مختلف حمل و نقل دارد و ممکن است در برخی موارد زمان‌بر و پیچیده باشد. همچنین، نیاز به استفاده از کانتینرهای موقتی و اضافی ممکن است هزینه‌های اضافی را به همراه داشته باشد.

 

در چه شرایطی از کراس استافینگ استفاده می‌شود؟

روش حمل و نقل دریایی کراس استافینگ (Cross-Stuffing) در شرایط زیر ممکن است استفاده شود:

۱. بارهای کوچک و حساس: اگر بارها کوچک و حساس هستند و نیاز به حفاظت بیشتری دارند، می‌توان از روش کراس استافینگ استفاده کرد. این روش به بسته‌بندی و حفاظت دقیق‌تر بارها کمک می‌کند.

۲. بارهایی که نیاز به جداسازی دارند: اگر بارها نیاز به جداسازی دارند تا از تداخل و خرابی همدیگر جلوگیری شود، می‌توان از روش کراس استافینگ استفاده کرد. این روش به جداسازی و محافظت بارها از هم کمک می‌کند.

۳. بارهایی که نیاز به ترتیب خاصی دارند: اگر بارها نیاز به ترتیب خاصی در بارگیری و تخلیه دارند، می‌توان از روش کراس استافینگ استفاده کرد. این روش به حفظ ترتیب و سازمان بارها کمک می‌کند.

۴. بارهایی که نیاز به حمل و نقل محدودتر دارند: اگر بارها نیاز به حمل و نقل محدودتری دارند و از تعداد کانتینرهای نهایی کمتری استفاده می‌شود، می‌توان از روش کراس استافینگ استفاده کرد. این روش به بهره‌وری بیشتر در استفاده از کانتینرها کمک می‌کند.

مهم است برای استفاده از روش کراس استافینگ، هماهنگی دقیق بین اطرافیان مختلف حمل و نقل و بسته‌بندی دقیق بارها صورت گیرد.

 

ترانشیپمنت از روش های حمل دریایی امروز

ترانشیپ به معنای حمل محموله به کشور میانجی و سپس به کشور مقصد است. گاهی ممکن است در تجارت بین المللی امکان حمل کالا به صورت مستقیم از مبدأ تا مقصد وجود نداشته باشد. در نتیجه یک کشور به عنوان واسطه انتخاب می‌شود و وسیله حمل و نقل در آن‌جا تغییر می‌یابد. برای مثال زمانی که تمام مسیر از کشور مبدأ تا مقصد دریایی نباشد.

یعنی یکی از کشورها دسترسی به آب‌های آزاد نداشته باشد. در چنین شرایطی برای مثال می‌توان بار را در کشور واسطه یک بار تخلیه کرد و سپس با وسایل و روش‌های دیگر حمل و نقل هوایی یا زمینی آن را مجددا بارگیری کرد و به کشور مقصد رساند.

از روش ترانشیپ همچنین در رابطه با کشورهای تحت تحریم استفاده می‌شود. گاهی بنادر برخی از کشورها اجازه پهلوگیری، بارگیری یا تخلیه را به کشورهای تحریم شده نمی‌دهند، در چنین شرایطی باید یک کشور دیگر به عنوان واسطه انتخاب شود و از بنادر آن کشور تخلیه و بارگیری مجدد محموله در یک کشتی دیگر صورت گیرد.

به دلیل ماهیتی که ترانشیپ به عنوان یکی از روش‌های حمل دریایی دارد، نقاطی که تقاطع مسیرهای حمل و نقل آبی را تشکیل می‌دهند، به عنوان مراکز ترانشیپ بسیار مهم هستند.

کانال‌ها و تنگه‌هایی مانند سوئز، پاناما و جبل الطارق معمولاً به عنوان محل ترانشیپ استفاده می‌شوند. این مراکز در امتداد مسیرهای دریایی نزدیک به خط استوا قرار دارند و به خصوص برای تجارت اروپا، آسیا و خاورمیانه بسیار حائز اهمیت هستند.

مراکز ترانشیپ معمولاً نقاطی هستند که خطوط حمل و نقل شمال به جنوب یا شرق به غرب (و بالعکس) را به هم متصل می‌کنند و معمولاً انحراف کمی از خطوط اصلی حمل و نقل دارند.

استفاده از بنادر مختلف در مسیر حمل و نقل به عنوان محل ترانشیپ امکان پذیر است. اما آنچه باعث می‌شود یک بندر به عنوان مرکز ترانشیپ شناخته شود، درصد بالای فعالیت ترانشیپ در آن است که بیش از ۷۵ درصد آن را تشکیل می‌دهد.

 

حمل با کانتینر از مهم‌ترین روش‌های حمل دریایی

حمل با کانتینر یکی از مهم‌ترین روش‌های حمل دریایی است. در این روش، بارها درون کانتینرهای استاندارد قرار می‌گیرند و سپس با استفاده از کشتی‌ها به مقصد نهایی حمل می‌شوند. این روش حمل و نقل بسیار محبوب است و به دلایل زیر:

۱. امنیت: استفاده از کانتینرها به بارها امنیت بیشتری در طول مسیر حمل و نقل دریایی می‌دهد. کانتینرها معمولاً محکم و مقاوم هستند و می‌توانند بارها را در برابر آب، رطوبت، ضربه و سرقت محافظت کنند.

۲. سهولت بارگیری و تخلیه: استفاده از کانتینرها باعث سهولت بارگیری و تخلیه بارها می‌شود. کانتینرها به راحتی بر روی کشتی‌ها، قطارها و کامیون‌ها بارگیری و تخلیه می‌شوند و نیازی به باز و بسته کردن بارها در هر مرحله نیست.

۳. استفاده بهینه از فضا: استفاده از کانتینرها بهینه‌سازی فضای موجود در کشتی‌ها را ممکن می‌کند. با قرار دادن بارها درون کانتینرها، فضای خالی کمتری در کشتی‌ها ایجاد می‌شود و بارها به طور موثرتری حمل می‌شوند.

۴. سرعت: حمل و نقل با کانتینر معمولاً سریع‌تر از روش‌های دیگر حمل و نقل دریایی است. این به دلیل سهولت بارگیری و تخلیه بارها، عدم نیاز به باز و بسته کردن بارها در هر مرحله و استفاده بهینه از فضاست.

۵. هزینه کمتر: استفاده از کانتینرها معمولاً هزینه حمل و نقل را کاهش می‌دهد. با استفاده از کانتینرها، هزینه‌های مربوط به بسته‌بندی، بارگیری و تخلیه، نگهداری و امنیت کاهش می‌یابد.

به طور کلی، حمل با کانتینر یک روش موثر و اقتصادی برای حمل و نقل بارها دریایی است که در سراسر جهان استفاده می‌شود.

حمل با لنج

حمل با لنج به معنای استفاده از قایق‌های کوچک و سریع برای انتقال افراد و محموله‌ها در آب است. لنج‌ها معمولاً در آب‌های ساحلی، رودخانه‌ها و دریاها استفاده می‌شوند. این روش حمل و نقل معمولاً در مناطقی که دسترسی به بنادر و سواحل سخت است، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

شرایط استفاده از لنج‌ها ممکن است به شرح زیر باشد:

۱. فاصله کوتاه: لنج‌ها برای حمل و نقل در فاصله‌های کوتاه و نزدیک به ساحل مورد استفاده قرار می‌گیرند. آنها معمولاً برای انتقال افراد و کالاها بین ساحل و کشتی‌ها یا بنادر استفاده می‌شوند.

۲. آب‌های آرام: لنج‌ها بیشتر در آب‌های آرام و بدون موج استفاده می‌شوند. آنها معمولاً در رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و سواحل آرام استفاده می‌شوند. در آب‌های با موج بالا و آبشارها، استفاده از لنج‌ها خطرناک است.

۳. ظرفیت محدود: لنج‌ها معمولاً ظرفیت محدودی دارند و تعداد مسافران و محموله‌هایی که می‌توانند حمل کنند، محدود است. این به دلیل اندازه کوچک و طراحی ساده آنها است.

۴. سرعت بالا: یکی از ویژگی‌های لنج‌ها، سرعت بالای آنهاست. این سرعت بالا به آنها امکان می‌دهد تا به سرعت در آب حرکت کنند و به مقصد برسند.

۵. امنیت: لنج‌ها باید دارای تجهیزات ایمنی مناسب باشند، از جمله سوزن‌های نجات، سیستم‌های اطفاء حریق و تجهیزات مربوط به امنیت دریانوردی.

مهم است که قوانین و مقررات مربوط به حمل و نقل با لنج را رعایت کنید و از تجهیزات ایمنی مناسب استفاده کنید تا امنیت خود و سایر افراد را تامین کنید.

 

حمل دریایی گروپاژ

حمل دریایی گروپاژ یک روش حمل و نقل است که در آن بارهای مختلف توسط یک کشتی جمع‌آوری و به مقصد مشترک حمل می‌شوند. این روش معمولاً برای حمل بارهای بزرگ، بین‌المللی و در مسافت‌های طولانی استفاده می‌شود.

برای حمل دریایی گروپاژ، ابتدا بارهای مختلف از بنادر و ایستگاه‌های مختلف جمع‌آوری می‌شوند. سپس این بارها در یک محل مشترک، معمولاً در یک بندر، ترتیب داده می‌شوند. در این مرحله، بارها بر اساس مقصد و نوع بار دسته‌بندی می‌شوند و به کشتی‌های مناسب تخصیص داده می‌شوند.

بعد از تخصیص بارها به کشتی‌ها، بارها بسته‌بندی و بارگیری می‌شوند. این فرآیند شامل بسته‌بندی مناسب بارها، بررسی اسناد حمل و نقل، و بارگیری بارها به روش مناسب بر روی کشتی است. بعد از بسته‌بندی و بارگیری، کشتی به مقصد مشترک حرکت می‌کند.

در مقصد، کشتی به بندر مقصد می‌رسد و بارها از کشتی تخلیه می‌شوند. سپس بارها بر اساس مقصد و نوع بار، به مقصد نهایی خود ارسال می‌شوند. این مرحله شامل تخلیه بارها از کشتی، بررسی اسناد حمل و نقل، و تحویل بارها به مقصد نهایی است.

حمل دریایی گروپاژ به دلیل قابلیت حمل بارهای بزرگ، کاهش هزینه‌ها و امکان حمل بین‌المللی، یکی از روش‌های محبوب حمل و نقل بار است. این روش به شرکت‌ها امکان می‌دهد تا بارهای خود را به صورت مشترک حمل کرده و از مزایای اقتصادی و عملیاتی آن بهره‌برداری کنند.

بیمه حمل و نقل دریایی

بیمه نامه حمل و نقل دریایی یک نوع بیمه نامه است که برای پوشش دادن خطرات و ضررهای ممکن در حمل و نقل کالاها و بارها از طریق دریا استفاده می‌شود. این نوع بیمه نامه معمولاً توسط شرکت‌های بیمه ارائه می‌شود و به صاحب کالا یا صاحب بار کمک می‌کند تا در صورت وقوع حوادثی مانند سانحه کشتی، غرق شدن کشتی، خسارت به بار و غیره، خسارات مالی را تحمل نکند.

بیمه نامه حمل و نقل دریایی معمولاً شامل پوشش‌های مختلفی است که می‌تواند شامل خسارت به کالاها، خسارت به کشتی، خسارت به سایر وسایل حمل و نقل، خسارت به سواحل و بنادر و همچنین مسئولیت ناشی از حوادث دریایی باشد. این بیمه نامه می‌تواند به صورت تک بیمه نامه برای یک سفر خاص یا به صورت بیمه نامه عمومی برای تمام سفرهای حمل و نقل دریایی یک شرکت صادر شود.

بیمه نامه حمل و نقل دریایی برای صاحبان کالا و بارها اهمیت زیادی دارد زیرا در صورت وقوع حادثه، ضررها و خسارات مالی قابل توجهی را پوشش می‌دهد و صاحبان کالا را از هزینه‌های ناگهانی و ناخواسته محافظت می‌کند. این بیمه نامه همچنین به شرکت‌های حمل و نقل دریایی کمک می‌کند تا ریسک‌های مرتبط با حمل و نقل کالاها را کاهش دهند و اعتماد صاحبان کالا را جلب کنند.

بیمه حمل و نقل دریایی معمولاً شامل پوشش‌های زیر است:

۱. بیمه بار (Cargo Insurance): این نوع بیمه برای پوشش خسارات و ضررهای مرتبط با بارهای حمل شده دریایی استفاده می‌شود. این شامل خسارات ناشی از سرقت، آسیب‌های فیزیکی، آب‌رسانی، آتش‌سوزی و سایر خطرات مرتبط با حمل و نقل دریایی است.

۲. بیمه نقل و انتقال (Marine Transit Insurance): این نوع بیمه برای پوشش خطرات و خسارات مرتبط با حمل و نقل بارها دریایی استفاده می‌شود. این شامل خسارات ناشی از تصادف، غرق شدن کشتی، آتش‌سوزی، سرقت و سایر خطرات مرتبط با حمل و نقل دریایی است.

۳. بیمه مسئولیت (Liability Insurance): این نوع بیمه برای پوشش خطرات و خسارات مرتبط با مسئولیت حمل و نقل دریایی استفاده می‌شود. این شامل خسارات ناشی از آسیب‌های ناشی از بارها به دیگر بارها یا کشتی، خسارات به بنادر و سایر طرفین مرتبط با حمل و نقل دریایی است.

بیمه حمل و نقل دریایی می‌تواند توسط شرکت‌های بیمه عمومی یا شرکت‌های بیمه تخصصی حمل و نقل دریایی ارائه شود. در هر صورت، قبل از خرید بیمه حمل و نقل دریایی، مهم است که شرایط و قوانین بیمه را به دقت مطالعه کنید و با توجه به نیازهای خاص خود، پوشش مناسب را انتخاب کنید.

 

انواع بیمه حمل و نقل دریایی

بیمه حمل و نقل دریایی شامل انواع مختلفی است که بر اساس نیازها و خطرات مرتبط با حمل و نقل کالاها و بارها تعریف می‌شوند. برخی از انواع بیمه حمل و نقل دریایی عبارتند از:

۱. بیمه حمل و نقل کالاها (Cargo Insurance): این نوع بیمه نامه برای پوشش دادن خسارت‌ها و ضررهای ممکن به کالاها در طول حمل و نقل دریایی استفاده می‌شود. این شامل خسارت‌های ناشی از سرقت، آسیب فیزیکی، آتش سوزی و سایر حوادث ممکن است.

۲. بیمه حمل و نقل کشتی (Hull Insurance): این نوع بیمه نامه برای پوشش دادن خسارت‌ها و ضررهای ممکن به کشتی‌ها در طول حمل و نقل دریایی استفاده می‌شود. این شامل خسارت‌های ناشی از سانحه کشتی، غرق شدن کشتی، آسیب فیزیکی و سایر حوادث ممکن است.

۳. بیمه حمل و نقل سایر وسایل حمل و نقل (Marine Equipment Insurance): این نوع بیمه نامه برای پوشش دادن خسارت‌ها و ضررهای ممکن به سایر وسایل حمل و نقل دریایی مانند کانتینرها، جرثقیل‌ها و سایر تجهیزات استفاده می‌شود.

۴. بیمه حمل و نقل سواحل و بنادر (Ports and Terminals Insurance): این نوع بیمه نامه برای پوشش دادن خسارت‌ها و ضررهای ممکن به سواحل، بنادر و تجهیزات مرتبط با حمل و نقل دریایی استفاده می‌شود. این شامل خسارت‌های ناشی از سوانح طبیعی، آسیب فیزیکی و سایر حوادث ممکن است.

۵. بیمه مسئولیت حمل و نقل (Liability Insurance): این نوع بیمه نامه برای پوشش دادن مسئولیت حقوقی صاحبان کالا و شرکت‌های حمل و نقل در صورت وقوع حوادث دریایی استفاده می‌شود. این شامل خسارت‌های ناشی از آسیب به کالاها، آسیب به سایر وسایل حمل و نقل و سایر خسارات ممکن است.

مهم است برای انتخاب نوع بیمه حمل و نقل دریایی مناسب، با شرکت بیمه مشورت کنید و نیازها و خطرات خاص خود را مورد بررسی قرار دهید.

انواع نابودی کالا در حمل و نقل دریایی

در حمل و نقل دریایی، کالاها ممکن است به علت مختلفی نابود شوند. برخی از انواع نابودی کالا در حمل و نقل دریایی عبارتند از:

۱. آسیب فیزیکی: کالاها ممکن است در طول حمل و نقل دریایی به علت ضربه، فشار، سقوط، خراش و سایر عوامل فیزیکی آسیب ببینند.

۲. آب‌زنی: در صورت ورود آب به بارگیری کالاها، ممکن است کالاها آب بخورند و نابود شوند. این ممکن است به علت سانحه کشتی، آسیب به کانتینرها یا نقص در بسته‌بندی باشد.

۳. آتش سوزی: در صورت وقوع حریق در کشتی یا در بارگیری کالاها، کالاها ممکن است به آتش بگیرند و نابود شوند.

۴. آسیب به کالاها در نتیجه نوسانات دمایی: برخی از کالاها، مانند مواد غذایی تازه، دارای حساسیت به تغییرات دما هستند. در صورت عدم رعایت شرایط دمایی مناسب در طول حمل و نقل دریایی، کالاها ممکن است نابود شوند.

۵. سرقت و از دست رفتن: در برخی موارد، کالاها ممکن است در طول حمل و نقل دریایی سرقت شوند یا به طور ناگهانی از دست برود.

مهم است برای پوشش دادن این خطرات، بیمه حمل و نقل کالاها (Cargo Insurance) را در نظر بگیرید. این بیمه نامه می‌تواند خسارات ناشی از نابودی کالاها را تحت شرایط و محدودیت‌های خاصی پوشش دهد.

حمل و نقل دریایی چیست؟

حمل و نقل دریایی به معنای انتقال کالا و مسافران از طریق دریا با استفاده از کشتی‌ها است. این روش حمل و نقل برای ارسال بارهای سنگین، حجیم و بزرگ به مقاصد داخلی و بین‌المللی استفاده می‌شود.

چه مزایا و معایبی دارد؟

مزایای حمل و نقل دریایی شامل قابلیت حمل بارهای بزرگ و حجیم، کمترین هزینه نسبت به مسافت طولانی، کاهش ترافیک راه‌ها، امکان دسترسی به بنادر و موانع طبیعی است. اما معایب آن شامل زمان طولانی حمل و نقل، وابستگی به شرایط آب و هوا و مسائل امنیتی می‌باشد.

چه چیزهایی برای حمل و نقل دریایی نیاز است؟

برای حمل و نقل دریایی، نیاز به کشتی‌ها، بنادر، مسیرهای دریایی، بارنامه، بیمه حمل و نقل، مدارک و مجوزهای لازم، و نیروی انسانی متخصص مانند خدمه کشتی، کاپیتان و مهندسان دریایی وجود دارد.

چه نقشی در تجارت بین‌المللی ایفا می‌کند؟

حمل و نقل دریایی نقش مهمی در تجارت بین‌المللی ایفا می‌کند. این روش حمل و نقل می‌تواند تجارت بین کشورها را تسهیل کرده و ارتباطات اقتصادی را تقویت کند. همچنین، با ارائه مسیرهای دریایی مختلف، امکان دسترسی به بازارها و منابع جهانی را فراهم می‌کند.

چه تأثیری روی محیط زیست دارد؟

حمل و نقل دریایی تأثیر زیست محیطی قابل توجهی دارد. آلودگی هوا، آلودگی آب، انتشار گازهای گلخانه‌ای و تأثیرات صوتی از جمله اثرات زیست محیطی است که ممکن است به علت استفاده از سوخت‌های فسیلی و ترافیک کشتی‌ها رخ دهد. با این حال، تلاش‌ها برای بهبود فناوری‌ها و استفاده از سوخت‌های سبز می‌تواند تأثیرات محیطی را کاهش دهد.