TEU یا واحد معادل بیست فوتی واحد اندازه گیری دقیقی است که برای تعیین ظرفیت بار برای کشتی‌های کانتینری و پایانه‌ها استفاده می‌شود. این اندازه‌گیری از ابعاد یک کانتینر حمل و نقل استاندارد 20 فوتی گرفته شده است. از آنجا که کانتینرهای استاندارد می‌توانند 20 یا 40 فوت طول داشته باشند، ظرفیت یک کشتی کانتینری می‌تواند به نسبت دو اندازه بستگی داشته باشد. برای جلوگیری از سردرگمی و استاندارد کردن ظرفیت یک کشتی، تعداد کانتینرهایی که یک کشتی می‌تواند حمل کند به تعداد کانتینر20 فوتی بستگی داشته و این اندازه‌گیری به عنوان TEU شناخته می‌شود. مثلاً یک کانتینر چهل فوتی، دو TEU است.
TEU برای چه مواردی استفاده می‌شود؟
TEU در گزارش ظرفیت کشتی‌های کانتینری و پایانه‌ها استفاده شده و همچنین، معیارهای مربوط به توان عملیاتی پورت، اغلب براساس مقدار TEU گزارش می‌شوند.
منشاء کانتینر مدرن بین وجهی
تاریخچه TEUبه اواسط دهه 1950 باز می‌گردد. قبل از اینکه کانتینر و واحد TEUوارد صحنه شوند، محموله معمولاً روی کشتی‌های حمل و نقل، داخل جعبه‌ها، جعبه‌ها یا بشکه‌هایی با اندازه‌های مختلف برای بارگیری روی کامیون‌ها و کشتی‌ها بارگیری می‌شد.
مالکوم مکلین، کارآفرین آمریکایی حمل و نقل، اولین کانتینر ساخته شده از فولاد موجدار را در سال 1955 ساخت که به راحتی می‌شد آن را با کامیون یا کشتی حمل کرد. او بعداً ایده اختراع خود را به ارتش ایالات متحده فروخت که از این جعبه‌ها برای حمل تجهیزات نظامی استفاده می‌کردند. در دو دهه پس از اختراع، انواع کانتینرهای مختلف با اندازه‌های مختلف و مکانیسم‌های قفلی مشاهده شد که بارگیری در کامیون‌ها و کشتی‌ها را با مشکل مواجه کرد. در سال‌های بعد به تدریج این مشکلات برطرف شدند.
اولین کشتی استاندارد کانتینری که در سال 1968 به آب انداخته شد، هاکون مارو، یک کشتی ثبت شده ژاپنی بود. این کشتی بین ژاپن و سواحل غربی ایالات متحده حرکت می‌کرد.
انواع کانتینر
انواع مختلفی از محموله‌ها از طریق زمین، دریا و هوا حمل می‌شود. به طور کلی به عنوان خشک، سرد یا منجمد طبقه‌بندی می‌شود. محموله می‌تواند به دما حساس باشد، به عنوان مثال، محصولات غذایی، گوشت، داروهای دارویی و غیره. چنین محموله‌های حساس به دما باید در کانتینرهایی حمل شوند که بتوانند دما یا رطوبت مورد نیاز محموله را حفظ کنند.
ممکن است شرایط حمل و نقل ویژه دیگری نیز وجود داشته باشد. کانتینرهایی در انواع و اندازه‌های مختلف برای حمل و نقل انواع بار بر اساس نیاز مشتری استفاده شود. تخمین زده می‌شود که بین 20 تا 23 میلیون TEU در سراسر جهان در گردش باشد!
کانتینرهای یخچالی کالاهایی را حمل می‌کنند که نیاز به تنظیمات دمایی خاصی دارند تا در حین حمل و نقل و نگهداری خراب یا آسیب نبینند. دمای داخلی یک ریفر با توجه به مشخصات کنترل می‌شود.
قفسه‌های مسطح و کانتینرهای روباز محموله‌های خارج از گیج (OOG) را حمل می‌کنند. این‌ها محموله‌هایی هستند که در اندازه‌ها و شکل‌های غیرعادی هستند که در داخل یک کانتینر حمل و نقل معمولی مانند یک کانتینر بیست فوتی یا چهل فوتی قرار نمی‌گیرند. نمونه‌هایی از محموله‌هایOOG عبارتند از پره‌های توربین بادی، دیگ‌های صنعتی بزرگ، بولدوزرها و غیره. قفسه‌های تخت و ظروف روباز در اندازه‌های بیست فوت و چهل فوت موجود هستند.
کانتینرهای حمل و نقل در دو اندازه استاندارد، یعنی کانتینرهای بیست فوتی و چهل فوتی عرضه می‌شوند. از نظر حمل و نقل، این دو عبارتند از TEU (واحد معادل بیست فوت) و یک FEU (واحد معادل چهل فوت). یک TEU یا FEU استاندارد همچنین با نام کانتینر همه منظوره (ظرفیت 20 GP یا 40 اینچی) شناخته می‌شود.
TEU واحد اندازه گیری استاندارد برای شمارش کانتینرهای با ظرفیت‌های مختلف و توصیف کل کشتی‌های کانتینری و پایانه‌های کانتینری است. همچنین تصویر واضحی از فعالیت بندر از نظر توان عملیاتی ارائه می‌دهد. به عنوان مثال، شلوغ‌ترین بنادر کانتینری در چین، شانگهای و شنژن، سالانه بیش از 65 میلیون TEU را جابجا می‌کنند.
به طور معمول، TEU از فولاد سخت، سنگین، مقاوم در برابر آب و هوا و خوردگی ساخته شده است که به عنوان فولاد کورتن شناخته می‌شود. اجزای چنین کانتینری پانل‌های دیوار جلویی، سقف، دو پانل کناری، کف و چارچوب درب با مجموعه درب و مکانیزم قفل است. یکی از پانل‌های کناری معمولا دارای یک دهانه کوچک برای تهویه است.
کانتینرها با استفاده از میله‌های قفلی که به صورت عمودی روی دو در قرار می‌گیرند قفل می‌شوند. روی هر دری معمولاً دو میله قفل وجود دارد. مقامات بندری در سرتاسر جهان می‌خواهند کانتینرهای بارگیری شده برای حمل و نقل با حداقل یک مهر و موم کانتینر که به مکانیسم میله قفل در شکاف تعیین‌شده آن چسبانده شده است، ایمن شوند.
قفل درب کانتینر
قفل و مهر و موم برای ایمنی و امنیت محموله داخل کانتینر می‌باشد. مهر و موم ظروف تحت پوشش استانداردهای سازمان بین المللی استاندارد (ISO) تحت ISO 17712: 2013 قرار دارند.
طول خارجی یک واحد GP معادل بیست فوت 20 فوت است. عرض آن 8 فوت و ارتفاع 8 فوت 6 اینچ است. ابعاد داخلی آن برای بارگیری طول 19 فوت 4 اینچ، عرض 7 فوت 8 اینچ و ارتفاع 7 فوت 10 اینچ می‌باشد.
ممکن است تفاوت‌های جزئی در اندازه‌گیری‌ها بین کانتینرهای ساخته‌شده توسط تولیدکنندگان مختلف وجود داشته باشد، اما به یاد داشته باشید که همه آنها باید به درستی روی کامیون‌هایی که بارگیری می‌شوند، قرار بگیرند، مشخصات تجهیزات بالابر و جابجایی مورد استفاده در بنادر دریایی و همچنین در کانتینر را رعایت کنند.
پالت
به طور معمول، یک TEU همه منظوره می‌تواند حدود 11 پالت چوبی را که در یک پشته چیده شده‌اند در خود جای دهد. تعداد پالت‌ها می‌تواند تا 22 عدد افزایش یابد که پالت‌ها دو روی هم قرار گیرند. باز هم، بسیاری از این اعداد به استفاده از پالت استاندارد یا یورو بستگی دارد. همچنین به ارتفاع هر پالت بسته‌بندی شده بستگی دارد.
در حالی که سازمان بین المللی استاندارد (ISO) استانداردهای اندازه و کیفیت یکنواخت پالت را از طریق استاندارد ISO 18333: 2014 خود تعیین کرده است، پالت‌های استاندارد و پالت‌های یورو از نظر اندازه متفاوت هستند. ابعاد اولی 48 اینچ در 40 اینچ است، در حالی که دومی دارای ابعاد 47. 24 اینچ در 31. 50 اینچ است.
بار کانتینر
وزنی که می‌توان داخل یک کانتینر بیست فوتی سنگین بار کرد چقدر است؟ شرکت‌های لجستیک و حمل و نقل معمولاً تا 24000 کیلوگرم (24 تن متریک) محموله را در TEU بارگیری می‌کنند.
یک کانتینر خالی به این اندازه 2280 کیلوگرم (2. 24 متریک تن) وزن دارد. بنابراین وزن کل یک کانتینر بیست فوتی با بار کامل 26280 کیلوگرم (26. 28 متریک تن) خواهد بود.
ظرفیت تحمل وزن یک کانتینر بیست فوتی سنگین 28200 کیلوگرم (28. 2 متریک تن) و وزن کامل آن 30480 کیلوگرم (30. 48 تن متریک) است.
یک متر مکعب (CBM) واحد استاندارد برای اندازه گیری حجم بار است. اگر به حجم کلی که یک کانتینر GP بیست فوتی می‌تواند تحمل کند نگاه کنیم، حدود 33 CBM (متر مکعب) است. با این حال، حجم واقعی حمل و نقل قابل استفاده تنها در محدوده 25 تا 28 CBM خواهد بود.
با این حال، طبق کنوانسیون، برای محموله‌های کمتر از کانتینر (LCL)، اگر وزن محموله بیش از 1000 کیلوگرم (1 تن) باشد، از وزن برای محاسبه هزینه‌های حمل استفاده می‌شود. تنها زمانی که وزن کمتر از 1 تن باشد، حجم در CBM برای محاسبه بار در نظر گرفته می‌شود.
TEU و ابعاد
کانتینرهای سردکن محکم و بزرگ هستند. یخچال‌های قابل حمل که برای حمل کالاهایی با شرایط دمایی خاص استفاده می‌شود. آنها معمولاً دما را بین -30 درجه سانتیگراد تا +30 درجه سانتیگراد حفظ می‌کنند.
ریفرها با استفاده از ژنراتورها (مجموعه ژنراتورها) خنک می‌شوند که بر روی برق و سوخت کار می‌کنند، زیرا آنها از طریق زمین و دریا در حامل‌های بار حمل می‌شوند. کانتینرهای یخچالی از تجهیزات ثبت دما به نام Data Loggers برای نشان دادن و ثبت دمای داخل یک واحد صخره‌ای در حین حمل و نقل استفاده می‌کنند. این داده‌ها را اغلب می‌توان برای ارزیابی بر روی رایانه شخصی بارگیری کرد. اکثر ظروف سردسیری که در سراسر جهان در گردش هستند اندازه TEU هستند.
هنگام بارگیری و چیدن محموله، باید فاصله کافی برای گردش هوای خنک در داخل ظرف باقی بماند. این بیشتر به فضا می‌خورد. گریتینگ‌های کف ظرف و دیوارها به همراه فضای اضافی در پایه یک پالت به گردش هوا کمک می‌کند. یکی دیگر از الزامات در هنگام بارگیری کانتینر این است که حداقل فاصله 12 سانتی متری بین محموله و سقف داخلی ریفر TEU باقی بماند.
طول داخلی یک ریفر TEU 17 فوت و 10 اینچ است. عرض آن 7 فوت و 6 اینچ و ارتفاع آن 7 فوت و 1 اینچ است. این ظروف دارای وزن خالص (وزن ظروف در حالت خالی) 2990 کیلوگرم هستند و می‌توانند حداکثر بار 21450 کیلوگرم یا حجمی بین 24 تا 26 CBM (848 تا 918 فوت مکعب) را تحمل کنند.
صفحه CSC چیست؟
کانتینرهایی که برای حمل بار استفاده می‌شوند دارای صفحه CSC هستند و TEU نیز از این قاعده مستثنی نیست. پلاک CSC یک پلاک تایید ایمنی است که جزئیات کانتینر مانند طراحی آن، تاریخ بازرسی، وزن ناخالص (وزن کل کانتینر و محموله آن) و غیره را درج می‌کند. این جزئیات حداقل مورد نیاز است.
طبق کنوانسیون CSC 1972 (کنوانسیون برای کانتینرهای ایمن)، هر کانتینری که برای حمل و نقل بار استفاده می‌شود، باید هر 30 ماه یک بار توسط بازرس مجاز بازرسی شود تا صحت دریایی یا جاده‌ای بودن آن را تأیید کند. پس از هر بازرسی موفق، یک صفحه CSC روی ظرف ثابت می‌شود.
علامت گذاری کانتینرها
کنوانسیون برای کانتیرهای ایمن 1972
کنوانسیون برای کانتینرهای ایمن 1972، به اختصار CSC 1972، مجموعه‌ای از مقررات ایمنی یکنواخت است که برای همه کانتینرهای حمل و نقل بالاتر از اندازه تعیین شده خاص اعمال می‌شود.
سازمان ملل متحد (UN) و سازمان بین المللی دریانوردی (IMO) به طور مشترک این کنوانسیون را برای ارتقای ایمنی انسان در هنگام جابجایی کانتینرهای حمل و نقل برگزار کردند.
CSC 1972 کانتینرهای تحت پوشش این کنوانسیون را موظف می‌کند که با پلاک‌های تأیید ایمنی که جزئیات مورد نیاز را نشان می‌دهند، مناسب باشند.
سوالات متداول
منظور از TEU در حمل و نقل چیست؟
TEU مخفف مورد استفاده در حمل و نقل کانتینری یا تدارکات است که به معنای “واحد تجهیزات بیست” یا یک کانتینر 20 فوتی است. TEU کوچکترین وسیله‌ای است که برای حمل و نقل کالا استفاده می‌شود.
هدف از TEU Container چیست؟
TEU یک کانتینر باری بین وجهی استاندارد برای حمل و نقل کالا و مواد از طریق دریا، زمین و هوا است. ابعاد خاصی دارد، بنابراین به راحتی روی کشتی‌ها، کامیون‌ها و باربری‌ها قرار می‌گیرد.
چه کسی اولین کانتینر TEU را ساخت؟
مالکوم مکلین، کارآفرین آمریکایی حمل و نقل، اولین کانتینر ساخته شده از فولاد را در سال 1955 ساخت که به راحتی می‌توان آن را با کامیون یا کشتی حمل کرد. او بعداً ایده اختراع خود را به ارتش ایالات متحده فروخت که از این جعبه‌ها برای حمل تجهیزات نظامی استفاده می‌کردند.
TEU و FEU چیست؟
کانتینرهای حمل و نقل در دو اندازه عرضه می‌شوند. TEU یا واحد معادل بیست فوت اندازه استاندارد یک کانتینر حمل و نقل است. 20 فوت طول، 8 فوت عرض و 8 فوت ارتفاع دارد. یک واحد FEU یا چهل فوتی معادل دو برابر یک TEU است. طول آن 40 فوت، عرض آن 8 فوت و ارتفاع آن 8 فوت است.
